Φούξια

Oκ, αν ήμουν ο Λώρης Λοϊζίδης και είχα γράψει τις «Πατάτες Αντιναχτές», και το «Την Πάτησα», ως σεναριογράφος, πιθανόν να ήμουν και εγώ ευχαριστημένη από την απόδοση μου. Θα πήγαινα και εγώ μάλλον για καφέ με τη φίλη και συνεργάτιδα μου Χριστιάνα Αρτεμίου, θα λέγαμε 2-3 μαλακίες να περάσει η ώρα και θα αυτολιβανιζόμασταν για την επιτυχία που έχουμε ως σεναριογράφοι.

Θα λέγαμε ευτυχώς που δεν μας πήρε κανένας σοβαρός χαπάρι για τις αντιγραφές που κάναμε από το «Στο Παρά Πέντε». Θα με αστειευόταν η Χριστιάνα Αρτεμίου που κατάφερα να κάνω sex scene με τη Άννα Μονογιού στο «Την Πάτησα». Θα χαμογελούσα πονηρά.

Μετά θα σκεφτόμασταν με τη Χριστιάνα πώς να συνεχίσουμε την επιτυχία μας. Η Χριστιάνα θα έλεγε: «Να γράψουμε μια νέα σειρά!» και εγώ θα συμφωνούσα.

Θα διερωτόμασταν πώς να παρουσιάσουμε ξανά τους φίλους μας σε σειρά της τηλεόρασης χωρίς να φαίνεται ότι παίζουν πάλι τους ίδιους ρόλους. Θα έλεγα: «Ξέρω! Να τους βάλουμε να ζουν σε ένα χωριό πριν 100 χρόνια και να είναι σαν παρωδία κυπριώτικου σκετς».

Η Χριστιάνα θα συμφωνούσε με ενθουσιασμό, και θα έλεγε: «Ναι, αλλά τι να το ονομάσουμε?»

Θα θέλαμε κάτι πρωτότυπο αλλά πολύ κυπριακό (εφόσον κάνουμε παρωδία κυπριώτικου σκετς), που να προξενεί απορία και ενδιαφέρον.

Θα το ονομάζαμε «Αίγια Φούξια», από το «Αίγια κότσινη που πας, come back».

Θα το πουλούσαμε στην τηλεόραση.

Θα πείθαμε την Ευριδίκη να τραγουδήσει το τραγούδι των τίτλων.

Θα τους έπαιρνε τουλάχιστον 4 επεισόδια να πάρουν χαπάρι οι υπόλοιποι ότι γράψαμε μια πατάτα. Αντιναχτή.