Freud
Οδηγώ μέσα στην κίνηση με τη ψυχή στο στόμα. Πρέπει να προλάβουμε να φτάσουμε στο πανεπιστήμιο έγκαιρα, για τις εξετάσεις Νέων Ελληνικών. Κάνω μανούβρες, χάνω το στρίψιμο, επιστρέφω πίσω, στρίβω αλλού, δεν αναγνωρίζω την οδό, νομίζω χάθηκα. Η Gower street είναι μονόδρομος γαμώτο, πως δε το σκέφτηκα? Οι υπόλοιποι 3 συνεπιβάτες-φοιτητές φωνάζουν οδηγίες μέσα στο αυτί μου. Μάλλον δεν θα προλάβουμε, άσε που δεν έχω ιδέα που μπορώ να παρκάρω και δεν νομίζω να μπορώ να αφήσω το αυτοκίνητο πάνω στο πεζοδρόμιο μέσα στο κέντρο του Λονδίνου…
Mental note 1: Γιατί πάω στο πανεπιστήμιο με αυτοκίνητο? Και μάλιστα Mini Cooper? Δεν θα ήταν πιο απλό να πάρω ένα λεωφορείο, ή το underground ας πούμε?
Αυτά παθαίνεις όταν ξεκινάς να πας στο πανεπιστήμιο 20 λεπτά πριν τις εξετάσεις. Καλά να πάθουμε. Οι επιβάτες του αυτοκινήτου μουρμουρούν, δεν θα προλάβουμε, στρίψε εδώ σου λέω, ο συνοδηγός με διατάζει να κατεβώ αμέσως από το αυτοκίνητο για να οδηγήσει αυτός. Θα πάμε πιο γρήγορα. Κατεβαίνω και αλλάζουμε θέση.
Mental note 2: Εξετάσεις Νέων Ελληνικών? Στο Λονδίνο?
Όντως, ο τύπος ξέρει τους δρόμους καλύτερα και φαίνεται ότι θα προλάβουμε. Αν φτάσουμε έγκαιρα στο πανεπιστήμιο, σκέφτομαι απλώς να κατεβώ από το αυτοκίνητο και να αφήσω τους υπόλοιπους να ψάχνουν για παρκινγκ. Ούτε που τους ξέρω άλλωστε. Μας κλείνει το δρόμο ένα διπλοκάμπινο και δεν μπορούμε να δούμε τίποτα. Είναι από εκείνα τα ψηλά διπλοκάμπινα, του οποίου η πισινή κάσια έχει καλυφθεί με αλουμίνιο κάλυμμα (με παράθυρα δεξιά και αριστερά για να «βλέπει» ο κυνηγετικός σκύλος του ιδιοκτήτη). Το αλουμίνιο κάλυμμα δεν είναι designer μινιμαλιστική παρέμβαση αλλά χειροποίητη δουλειά οξυγονοκολλητή, φίλου-κουμπάρου του ιδιοκτήτη. Με μια δεύτερη ματιά προσέχω αυτοκόλλητο κολλημένο στο πισινό τζάμι («Μόρφου Επιστροφή»). Οκ, δεν μιλάμε καν για μινιμαλισμό.
Mental note 3: Διπλοκάμπινο?
….
….
Σκατά, πάλι βλέπω όνειρο.
Χρειάζομαι βοήθεια από ονειροκρίτη. Οκ, το τρέξιμο να προλάβω κάτι το καταλαβαίνω ως άγχος. Το διπλοκάμπινο όμως (με την κλειστή κάσια) που μου κλείνει το δρόμο τι να σημαίνει άραγε?
Mental note 1: Γιατί πάω στο πανεπιστήμιο με αυτοκίνητο? Και μάλιστα Mini Cooper? Δεν θα ήταν πιο απλό να πάρω ένα λεωφορείο, ή το underground ας πούμε?
Αυτά παθαίνεις όταν ξεκινάς να πας στο πανεπιστήμιο 20 λεπτά πριν τις εξετάσεις. Καλά να πάθουμε. Οι επιβάτες του αυτοκινήτου μουρμουρούν, δεν θα προλάβουμε, στρίψε εδώ σου λέω, ο συνοδηγός με διατάζει να κατεβώ αμέσως από το αυτοκίνητο για να οδηγήσει αυτός. Θα πάμε πιο γρήγορα. Κατεβαίνω και αλλάζουμε θέση.
Mental note 2: Εξετάσεις Νέων Ελληνικών? Στο Λονδίνο?
Όντως, ο τύπος ξέρει τους δρόμους καλύτερα και φαίνεται ότι θα προλάβουμε. Αν φτάσουμε έγκαιρα στο πανεπιστήμιο, σκέφτομαι απλώς να κατεβώ από το αυτοκίνητο και να αφήσω τους υπόλοιπους να ψάχνουν για παρκινγκ. Ούτε που τους ξέρω άλλωστε. Μας κλείνει το δρόμο ένα διπλοκάμπινο και δεν μπορούμε να δούμε τίποτα. Είναι από εκείνα τα ψηλά διπλοκάμπινα, του οποίου η πισινή κάσια έχει καλυφθεί με αλουμίνιο κάλυμμα (με παράθυρα δεξιά και αριστερά για να «βλέπει» ο κυνηγετικός σκύλος του ιδιοκτήτη). Το αλουμίνιο κάλυμμα δεν είναι designer μινιμαλιστική παρέμβαση αλλά χειροποίητη δουλειά οξυγονοκολλητή, φίλου-κουμπάρου του ιδιοκτήτη. Με μια δεύτερη ματιά προσέχω αυτοκόλλητο κολλημένο στο πισινό τζάμι («Μόρφου Επιστροφή»). Οκ, δεν μιλάμε καν για μινιμαλισμό.
Mental note 3: Διπλοκάμπινο?
….
….
Σκατά, πάλι βλέπω όνειρο.
Χρειάζομαι βοήθεια από ονειροκρίτη. Οκ, το τρέξιμο να προλάβω κάτι το καταλαβαίνω ως άγχος. Το διπλοκάμπινο όμως (με την κλειστή κάσια) που μου κλείνει το δρόμο τι να σημαίνει άραγε?
posted by drakouna @ 10:05 am
10 comments
10 Comments:
διασκεδαστικό...Θα θελα πολλά να δω έτσι διπλοκάμπινο στην Gower Street!!!
Εν UCL που ήσουν? (respect).
Didyma. Agoria.
Συμβουλή: Να τρως πιο ελαφρά την νύκτα.
Είναι πολύ απλό: νιώθεις καταπιεσμένη από τη μικροαστή κοινωνία της Κύπρου και την ελευθέρια του κάθε αρχοντοχωριάτη και ανεγκέφαλου (βλέπε παράδειγμα 7/9 υποψηφίων για τις προεδρικές εκλογές) να κάνουν ότι θέλουν, όπως το θέλουν (οδήγημα, ανατροφή παιδιών, επιλογή καναλιών, δηλώσεις στην τηλεόραση, κουμπαριά, κτλ). Είσαι σε αδιέξοδο: για να ξαναδείς μπροστά, ή θα πρέπει να αγοράσεις διπλοκάμπινο πιο μεγάλο από το μέσο όρο, ή θα πρέπει να κατέβεις και να πας με τα πόδια, κρατώντας στον ώμο σου την αξιοπρέπεια και τα ιδανικά σου.
Ή απλά πρόσεχε τι τρως το βράδυ πριν πας για ύπνο.
kai ego etsi pellares oneira vlepo, agxotika, alla asxeta kai panili8ia! Exa8ike o kosmos na 8oro kanena endiaferon, meaningfull oneiro me protagonisti ton george clooney logou xari?! As en kai se diplokampino kale mou!
Isos to diplokampino na einai ena perivallontiko minima, gt en polla oikologika cars kata t alla:P Tora o kinigetikos skylos isos na simainei oti epe8umises lao stifado?
Αλόπως, εν σε αφήνει η μιτσία να κοιμηθείς τες νύχτες....
Αγαπητή Δρακούνα,
Το όνειρό σου είναι βαθύτατα συμβολικό: εσύ έχεις οικειοποιηθεί μια ξένη ταυτότητα (βλ. Λονδίνο, Mini Cooper, το χάος της ξενης και απρόσωπης μεγαλούπολης εντός της οποίας περιστοιχíζεσαι από αγνώστους), οπότε το το εθνικό συλλογικό ασυνείδητο που μοιράζεσαι, φύσει και θέσει, σου κρούει το καμπανούιν του κινδύνου: ξαναγύρισε στις ρίζες σου, κόρη μου. Θυμήθου τα ελληνικά σου (βλ. εξετάσεις ελληνικών) και τη ρίζα σου (βλ. Μόρφου) και τα ήθη και έθιμα της φυλής σου (διπλοκάμπινο, για να μη μιλήσω για κυνήγι etc.).
Βουρ, λοιπόν, γιατί είσαι και (εθνο)μήτωρ.
Μπαμπουίτα (νέα αφοσιωμένη σου fan)
PS Sorry για το ανώνυμο.
Gower Street? nasai kala re drakouna me to drakounoui sou, ethimises mou to UCL twra jie tous peripaous pou ekama. ekames me jie ehamogelasa.
Έχετε απόλυτο δίκιο. Το "εθνικό συλλογικό ασυνείδητο" μου πήρε τη μορφή διπλοκάμπινου με καλυμένη κάσια. Ταυτόχρονα είμαι "καταπιεσμένη από τη μικροαστή κοινωνία της Κύπρου και την ελευθέρια του κάθε αρχοντοχωριάτη και ανεγκέφαλου" (βλέπε υποψήφιοι εκλογών μέχρι κυνηγοί με σκύλους) και νιώθω και ένα μικρό σκίρτησμα περιβαλλοντικής ανυσηχίας...
Άλλη φορά το βράδυ θα παραγγείλω σκέττο submarine και όχι chicken mayonnaise.
Νομίζω εν συμβολικό του ότι οι Κυπραίοι σε 5-10 χρόνια εν να κατακτήσουν την Αγγλία και γενικότερα την Ευρώπη. Είδες στο όνειρο σου την επεκτατική πολιτική της Κύπρου με κωδικό όνομα "Μπινιά", που το διπλοκαμπινιά. Ο ονειροκρίτης εξηγά το τούτο το φαινόμενο με λεπτομέριες, αλλά φυσικά υπάρχουν και επαγγελματίες καθηγητές με διατριβές χρόνων στο συγκεκριμμένο θέμα.
Post a Comment
<< Home