Saturday, November 17, 2007

Μπιν Λάντεν, αγάπη μου

«Ο γάμος είναι το κοινωνικό ισοδύναμο της τρομοκρατίας» Μαλβίνα Κάραλη

Άρα εμείς είμαστε η προσωποποίηση του τρομοκράτη. Είμαστε η Αλ Κάιντα σε διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων, με παρκέ και εντοιχισμένη κουζίνα.
Παίρνω τυχαία ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη μου για να διαβάσω. Είναι το «Πιο πολύ, πιο πολλοί» της Μαλβίνας Κάραλη. Το αγόρασα νομίζω το φθινόπωρο του 2000 όταν πήγα ένα ταξίδι στην Αθήνα.

Διαβάζω από μέσα:

«… Με το που γνωριστήκαμε, αμέσως συγκατοίκηση. Δήθεν πρακτικοί λόγοι. Να μην μας τρώνε οι δρόμοι. Ζούσα καλά, πράγματα των σέβεντις. Φίλοι, συναυλίες, σινεμά. Τα χρήματα μου, όσο έμενα μόνη, πάντα μου περίσσευαν. Ζούμε μαζί, αρχίζουν τα γνωστά: πλυντήριο πιάτων για δώδεκα άτομα εμείς οι δύο. Ψυγείο να θρέψει πέντε οικογένειες. Όταν ήρθε το καινούργιο στέρεο, το νταντέψαμε σαν μωρό. Φιληθήκαμε από πάνω του. Όταν έφτασε το κρεβάτι, στρώμα-υπόστρωμα, νιώσαμε αξιοσημείωτη χαρά. Αργά το βράδυ πήγαμε να ξαπλώσουμε….»

«…Νοσταλγούσα ξανά την ευθραυστότητα της παλιάς ζωής μου. Είχα σκυλιάσει, φίλε. Το καινούργιο μας αυτοκίνητο ήταν γιαπωνέζικο. Ο καπιταλισμός, φίλε. Έχει απόλυτη ανάγκη το ζευγάρι. Πάνω στον μικρό του ζευγαρίσιο συνεταιρισμό πατάει ο καπιταλισμός. Ζευγάρι είναι άνθρωποι που θέλουν να καταναλώσουν όλο και περισσότερο – γούστα τυποποιημένα. Γούστα που μπορούν εύκολα να επηρεαστούν και να προβλεφθούν. Πήραμε το γιαπωνέζικο τετράπορτο. Μας το πλάσαραν ως αμάξι ασφαλές. Με ζώνες πίσω. Για το παιδί που ήδη είχα. Για τα παιδιά που ανυπερθέτως θα κάναμε. Οι πωλητές ξέρουν πριν από σένα. Μπορούν να σου αφηγηθούν τη ζωή σου. Ανάλογα με το τι αυτοκίνητο παίρνεις, ξέρουν να σου πουν με κάθε λεπτομέρεια. Ασφαλές το γιαπωνέζικο μας. Το ζευγάρι αγαπάει την ασφάλεια. Για την ακρίβεια, αυτό που αναζητά δεν είναι η αγάπη, ο έρωτας. Μόνο η ασφάλεια. Η γιαπωνέζικη. Μαζί στα μαρτύρια, αφού μου υποσχέθηκες ότι δεν θα με εγκαταλείψεις ποτέ. Και επειδή μου το υποσχέθηκες, δεν πρόκειται ούτε εγώ να σε εγκαταλείψω, όσο και αν σε βαριέμαι. Μυαλά ζευγαρίσια…»

(όλα αυτά μόνο από το πρώτο κεφάλαιο…)

Πριν πέντε μέρες έγραψα αυτό.
Είμαι η προσωποποίηση του κλισέ, των κλισών, της κλισέ, ώ κλισέ. Είμαι το case study της μακαρίτισσας της Μαλβίνας (χωρίς το γιαπωνέζικο αυτοκίνητο.)

Πιο κάτω περιγράφει ότι τα ζευγάρια κάνουν σεξ με μισοσηκωμένο νυχτικό, και φοράνε σοσόνια στο κρεβάτι.

Εδώ εγώ cool.
Μισώ τα νυχτικά, και λόγω ζέστης ουδέποτε φοράω κάλτσες (κάλτσες δεν είναι τα σοσόνια?) στο κρεβάτι.

Το στέρεο δεν θα συμπλήρωνε τη συζυγική ευτυχία… μια plasma τηλεόραση όμως…

16 Comments:

At 17 November, 2007 21:17, Blogger Sissi Soko said...

Μπρ΄ρ΄ρ΄ρ, ανατριχιάζω... ποτέ ξανά!

 
At 18 November, 2007 13:26, Anonymous Anonymous said...

Hihi ke an o allos to exi bitsio na theli ta kaltsakia otan to kani giati tou thimizi kati apo Lolita? (Ne to exo akousi ke afto apo kapio).

Katerina

 
At 18 November, 2007 13:39, Blogger Sissi Soko said...

Εγώ κρυώνω χωρίς καλτσάκια, καλά το λέω...

 
At 18 November, 2007 14:14, Blogger guerrero7,62 said...

This comment has been removed by the author.

 
At 18 November, 2007 15:10, Blogger guerrero7,62 said...

Kαλτσες,κλατσες κυπριαστι φορανε στο κρεβατι μονο οι γεροι και οι πρωταγωνιστες σε ελληνικες τσοντες των '70s...
Aχ δεν τα μπορω αυτα τα μιζεριασματα της Καραλη.Εχω ενα φιλο και μια φιλη πανω σαλονικα.Και οι 2 κατα του γαμου και της συμβιωσης.Ουτε παντρευτηκανε και ουτε συμβιωσανε ποτε με κανενα,μενουν μονοι τους.
Practice what u preach..πολυ απλο.
Τα υπαρξιακα αδιεξοδα επειδη συμβιωνεις με καποιον/α και το θεωρεις απωλεια της ελευθεριας σου και μικροαστικη μιζερια τα θεωρω απλως ασκοπη κλαψομουνιαση.
Μην παντρευτεις και μην συμβιωσεις.Οταν εγω διαπιστωσα οτι δεν αντεχα αλλο την καταστα με το πρωτο μου γαμο,απλως χωρισα,δεν κλαιγομουν σαν ατιμασμενη κορη...

 
At 19 November, 2007 09:36, Blogger Tanila said...

Σοσόνια είναι κοντές κάλτσες μέχρι λίγο πάνω απ'τον αστράγαλο.
Σαν την κοντή ζωή, κοντυμένη στα μέτρα του άλλου, που ζούνε οι παντρεμένοι.

 
At 19 November, 2007 12:25, Anonymous Anonymous said...

Σχόλια προς τα παραπάνω: Πολλή μιζέρια ρε παιδιά... εγώ είμαι παντρεμένη δέκα χρόνια και περνάω μια χαρά, καλύτερα από την περίοδο της "ελεθυερίας" μου. Όταν λέω ότι είμαι παντρεμένη, παίρνουν ένα έκπληκτο ύφος και ρώτάνε: αααα, μα δε σου φαίνεται.Και πείτε μου λοιπόν, πώς φάινεται ένας παντρεμένος; Ποια είναι τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του ; Καταθλιπτικός, γκρινιάρης, μίζερος; Ποιος είπε ότι πρέπει να θυσιάζεις την προσωπικότητά σου και τις ανάγκες σου μέσα στο γάμο; Ο γάμος ναι, είναι δύσκολος ως συμβίωση, εφόσον όμως αποδεχτείς τον άλλο ως άτομο ανόμοιο - και άρα αν βγεις από το λούκι της σύγκρουσης - τότε δε βλέπω γιατί για τους περισσότερους γάμος ίσον καταδίκη. Μάλλον καλομάθαμε να γίνεται πάντα το δικό μας... να ζούμε στον μικρόκοσμό μας, όπου δε χωράει δεύτερο πρόσωπο, όπου κάθε έννοια συμβιβασμού ή κοινών αποφάσεων ισοδυναμεί με καταδίκη, με τάχα μου στέρηση της ελευθερίας...

 
At 19 November, 2007 13:37, Blogger FirmExcel said...

Ας μην τρελλαθούμε εντελώς!

Φυσικά και ο γάμος είναι στέρηση ελευθερίας.

- Δεν έχεις την ελευθερία να πηδήξεις όποια γκόμενα θέλεις.

- Δεν έχεις την ελευθερία να ξοδέψεις όσα λεφτά θέλεις και όπου θέλεις.

- Δεν έχεις την ελευθερία να πετάς τις κάλτσες σου όπου θέλεις.

- Δεν έχεις την ελευθερία να βρίζεις τον μαλάκα που σου έκοψε το δρόμο διότι ακούνε τα παιδιά.

Να συνεχίσω;

Η ζωή δεν είναι μαύρο και άσπρο είναι μάλλον αποχρώσεις του γκρι.

Το κάθε τι έχει και τα καλά του και τα κακά του και το ερώτημα είναι που γέρνει η ζυγαριά.

Ο/Η Anonymous είπε... ¨Μάλλον καλομάθαμε να γίνεται πάντα το δικό μας... να ζούμε στον μικρόκοσμό μας, όπου δε χωράει δεύτερο πρόσωπο, όπου κάθε έννοια συμβιβασμού ή κοινών αποφάσεων ισοδυναμεί με καταδίκη, με τάχα μου στέρηση της ελευθερίας...¨


Και εγώ λέω ότι ακριβώς επειδή χωράει δεύτερο άτομο στον μικρόκοσμό μας αποφασίζουμε να δεχθούμε την στέρηση ελευθερίας που μας επιβάλει το στάτους του γάμου και να είμαστε κάποτε μίζεροι και δυστυχισμένοι αλλά ποτέ να μην τολμούμε να λειτουργήσουμε ελεύθερα και να κάνουμε κάτι που θα πληγώσει τον άνθρωπο που αγαπάμε.

 
At 19 November, 2007 18:31, Anonymous Anonymous said...

Θα συμφωνήσω με την anonymous.
Πραγματικά πιστεύω πως αν αποδεχτούμε την διαφορετικότητα του άλλου και δεν προσπαθούμε να τον φέρουμε στα μέτρα μας, τα πράγματα δεν είναι τόσο φρίκη όσο περιγράφουν όλοι.
Έζησα μόνη από τα 17 μου, έζησα έντονα, γνώρισα τον άντρα μου και μετά από 5 χρόνια σχέσης και 3 συμβίωσης, παντρευτήκαμε. Όλοι μου έλεγαν τι πάω να κάνω και θα λαλήσω μέσα σε ένα γάμο...Δεν έπαθα απολύτως τίποτα...Περνάω μια χαρά.
Τρελά λεφτά έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν είχα, να πω πως μου λείπουνε, τις φίλες μου και τις συνήθειές μου δεν τις εγκατέλειψα, απλά κάποιες από αυτές μετριάστηκαν, τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια τα βαρέθηκα πια αλλά όποτε κι αν θελήσω, βγαίνω...Γενικά δεν καταλαβαίνω προς τι η τόση μιζέρια.
Ο κάθε άνθρωπος περνάει από διάφορεις φάσεις, σωστά? Αν δεν είσαι σε φάση να παντρευτείς μην το κάνεις...Κι αν το κάνεις βρες τα με τον εαυτό σου και πορέψου αναλόγως.Επιλογή σου ήταν.

 
At 19 November, 2007 20:33, Anonymous Anonymous said...

Αγαπητέ Pan - αντιλαμβάνομαι το πρόβλημα - αν όντως αυτό που έχεις ανάγκη είναι "να πηδάς όποια γκόμενα θέλεις" (μεα υτήν ακριβώς την ορολογία, τότε ναι, ο γάμος είναι φοβερή στέρηση! Ε μα τότε, τι πήγες και παντρεύτηκες;

 
At 20 November, 2007 08:44, Blogger FirmExcel said...

Αφού την αγαπώ και θέλω να είμαι μαζί της γι΄αυτό την παντρεύτηκα.

Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι αν έχεις την ελευθερία σου με τον γάμο και νομίζω ότι ήδη απαντήθηκε με ξεκάθαρο τρόπο. Συμφωνώ απόλυτα:

«Ο γάμος είναι το κοινωνικό ισοδύναμο της τρομοκρατίας» Μαλβίνα Κάραλη

 
At 21 November, 2007 17:05, Blogger MonachusX2 said...

Να σας πω μια ιστορία με τις...κλατσες. Μόλις αποφασίσαμε να συζήσουμε ο δικός μου εβγαζε τις κάλτσες του και τις άφηνε όπου έφτανε. Κάποια στιγμή γέμισε το πάτωμα (βρωμό)κάλτσες και άδειασε το ντουλάπι του... Έτσι είχε μάθει από τη μάμμα του, που του τις μάζευε. Όταν είδε και απόειδε αφού κανείς (δλδ εγώ δεν τις μάζευε) αποφάσισε να τις βάλει στο πλυντήριο.έκτοτε μόνο οι δικές μου είναι στο πάτωμα.
Πάντως στο κρεββάτι δεν της φορεί (ούτε κι εγώ!)

 
At 26 November, 2007 23:38, Anonymous Anonymous said...

SYMFWNW ME THN ANWNYMH,AN DEN THELETE NA PANTREYTEITE SIMPLY DONT.EDW KAI XRONIA LEW PWS FTASAME SE MIA EPOXH OPOY SYMBAINEI AKRIBWS TO ANTITHETO APO OTI PALIA.O KOINWNIKOS KATANANGASMOS TOU NA PANTREYTEIS EXEI METABLHTHEI SE KOINWNIKO KATANANGASMO TOU NA MHN PANTREYTEIS AN EISAI KATW TWN 30(H POTE ANALOGWS POSO FANATIKOS EISAI).EISAI MIKROS/H, SE PERIMENOUN EKATOMYRIA PHDHMATA EKEI EXW KAI ALLA DIAFORA EPISTIMONIKHS FANTASIAS.XERW PANTWS PWS EXW POLLES ELEYTHERES AGAMHTES FILES POU EINAI OLO AYTO TO SEX POU LETE FILE MOU PAN?IN ANY CASE EGW PANTREYTHKA STA 23 META APO 2 XRONIA SYMBIWSHS KAI EIMAI HAPPILY MARIED EDW KAI 5 XRONIA.OUTE OI KRAIPALES MOU LEIPOUN OUTE TA LEYTA(TA POIA?:))OLA AYTA TA EXEIS ETSI KI ALLIWS POU ZOUME PIA STO PAKISTAN KAI THA MOU BALEI FERETZE?
SYMFWNW PANTWS PWS EXOUME GINEI TOSO AFORHTA EGWISTES POY ADYNATOUME NA BALOUME TO EGW MAS SE MIA SXESH
PS.PAREPIPTWNTWS EIMAI APO TOUS MEGALYTEROUS FAN THS MALVINAS

 
At 27 November, 2007 10:08, Blogger Κάτια said...

Τι ωραίο κείμενο...Σε κάποια σημεία μου θύμισε το γάμο μου...χαχαχαχα...Αλλά και με προβλημάτισε κιόλας...Τελικά η Μαλβίνα έγραψε πράγματα που και σήμερα τα διαβάζουμε και σκεφτόμαστε πόσο σωστά είναι..
Ο γάμος είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση αλλά , όταν είναι καλός, σε αποζημιώνει πολύ...
Κάτια

 
At 26 June, 2018 11:14, Blogger Unknown said...

qzz0626
jazz jerseys
pandora outlet
minnetonka outlet
10 deep clothing
coach outlet online
ray ban sunglasses
kate spade outlet
michael kors handbags
coach handbags
canada goose jackets

 
At 13 September, 2022 23:15, Anonymous Anonymous said...

Η μαγκιά είναι να πηδσς όποια γκόμενά θες και να είναι η δικιά σου.

 

Post a Comment

<< Home


ΠΡΟΣΟΧΗ: Το blog βλάπτει σοβαρά την υγεία όλων όσων δεν διαθέτουν χιούμορ.