He's gone

«Τελειώσαμε.»
«Τι εννοείς?»
«Εννοώ ότι δεν θα ξαναβρεθούμε.»
«Μα γιατί?»
«Διότι είσαι πλέον μια χαρά και δεν με χρειάζεσαι.»
«…Θα μου λείψεις… σε συνήθισα…Αντίο…»

Και τώρα τι θα κάνω χωρίς τις τακτικές επισκέψεις μου στο γυναικολόγο??

Με έβλεπε μια φορά το μήνα, προς το τέλος της εγκυμοσύνης πιο συχνά, μετά τη γέννα κάθε 15 μέρες, μετά πιο αραιά. Τώρα, 3 μήνες μετά τη γέννα με έστειλε στο καλό. Έχω αναρρώσει πλήρως και είμαι ξανά φυσιολογική. Θα τα ξαναπούμε του χρόνου για τεστ Παπ. ή αν τα κάνω σκατά και μείνω πάλι έγκυος.

Νιώθω λες και τα χάλασα με τον boyfriend μου.

Πως με διώχνει έτσι στην ψύχρα? Μαζί επιβεβαιώσαμε ότι ήμουν έγκυος, μαζί περάσαμε τους πρώτους δύσκολους μήνες με τις αναγούλες, μαζί βλέπαμε κάθε φορά το ultrasound, μαζί μετρούσαμε το μέγεθος του μωρού, απαντούσε με υπομονή όλες τις βλακώδεις ερωτήσεις μου, ανυπομονούσα κάθε φορά να πάω να με πασπατέψει για να μου επιβεβαιώσει ότι όλα ήταν καλά, τώρα τι θα κάνω?

Οκ, έχω τον Έτερο αλλά ο Έτερος δεν μπορεί να με απαυτώσει ενώ ταυτόχρονα να μου μιλά πειστικά για υγρά και όργανα και αιμοφόρα αγγεία. Μόνο ένας γυναικολόγος μπορεί να σου εξηγεί πως θα σε κόψει με το νυστέρι ενώ ταυτόχρονα να σε απαυτώνει και εσύ να κάθεσαι να τον ακούς με ενδιαφέρον και προσήλωση. Άσε που μου έδινε και γλειφιτζούρια.

«Δεν μπορώ να έρθω για ραντεβού πιο σύντομα?»
«Δεν υπάρχει λόγος. Εκτός βέβαια και αν παρουσιαστεί κανένα γυναικολογικό πρόβλημα.»

... Επέστρεψα σπίτι ένα ράκος. Έπρεπε να βρω ένα τρόπο να συνεχίσω την άχρωμη και μοναχική ζωή μου. Το μέλλον απλωνόταν μπροστά μου μακρύ και άδειο. Χωρίς Εκείνον… «Πρέπει να συνεχίσω για το παιδί μου,» είπα με δάκρυα στα μάτια. «Πρέπει να βρω τη δύναμη να τα καταφέρω»…

Ντάξει το παράχεσα.

Και η αλήθεια είναι ότι ο γυναικολόγος σε κάποια φάση μας έσπασε τα νεύρα με την υποχρεωτική αγαμία. Άσε μας άνθρωπε μου να κάνουμε τη δουλειά μας!

Αν και cheap thrill μετά το glamour του γυναικολόγου, λέω να κλείσω ραντεβού με τον οδοντίατρο για καθαρισμό.