Χαρτί ελευθερίας

Εξηγώ: Θέλεις να παντρευτείς. Θέλεις να παντρευτείς σε Χ χαριτωμένη εκκλησία που ανέκαθεν σου άρεσε, και όχι στο έκτρωμα τεραστίων διαστάσεων που κτίστηκε δίπλα από το σπίτι σου και ντανγκ ντουγκ κάθε Κυριακή σε ξυπνούν οι ηλεκτρικές dolby surround καμπάνες του. Η Αρχιεπισκοπή, αντιλαμβανόμενη ότι οι χαριτωμένες εκκλησίες «χαλάνε την πιάτσα» για τα μοντέρνα εκτρώματα των suburbs, έβγαλε φιρμάνι ότι πρέπει να παντρεύεσαι στην εκκλησία της ενορίας σου (τι, μόνο οι χαριτωμένες θα έχουν κίνηση?) Αν θέλεις και καλά να παντρευτείς αλλού, πρέπει να «πάρεις άδεια» από την εκκλησία της ενορίας σου. Δηλαδή, να σκάσεις ένα ποσό στον παπά της γειτονιάς σου, να σου δώσει ένα «χαρτί ελευθερίας» να το πας στην Χ χαριτωμένη εκκλησία, να τους σκάσεις και εκεί ένα ποσό (ότι θέλετε τέκνο μου) και να σε παντρέψουν. Αμήν.

Η επιστημονική εξήγηση του φαινομένου είναι ότι η εκκλησία της ενορίας σου «ξέρει» αν είσαι ξανά παντρεμένος και πληροφορεί τη χαριτωμένη εκκλησία καταλλήλως. Στη μοντέρνα εποχή που ζούμε, αντιλαμβάνεστε ότι ένα άτομο μπορεί να παντρεύτηκε άλλες 8 φορές αλλού σε όλο τον κόσμο πριν περάσει το trip εκκλησία ενορίας και χαρτί ελευθερίας χωρίς να πάρει χαμπάρι κανείς.

Εμείς όμως είμαστε γενικά συνεργάσιμοι άνθρωποι, και ώσπου να λύσουν τα νεύρα μας κάνουμε ότι μας λένε.

Αυτή η διαδικασία (δεν συζητώ αν είναι σωστή ή όχι, discuss) είναι πολύ απλή. Νοουμένου ότι ξέρεις ποια είναι η ενορία σου. Ο Έτερος δεν ήξερε.

Διότι ο Έτερος γεννήθηκε στη Λευκωσία, μεγάλωσε στη Λεμεσό, επέστρεψε στη Λευκωσία, κατάγεται από κατεχόμενο χωριό και κατά πάντα ουσιώδη χρόνο της γέννησης του, οι γονείς του έμεναν στην Αμμόχωστο (ο Έτερος είναι γεννημένος προ της εισβολής, θυμάται και την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, είχε πάει τότε κατασκήνωση με το σχολείο).

Εδώ παπάς εκεί παπάς, που είναι ο παπάς? Ποια είναι η σωστή ενορία?

Κανένας δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα, η Πεθερά σήκωσε τα χέρια ψηλά (και πιάστηκε) και δεν είχαμε ούτε τη βοήθεια του κοινού. Πήγαμε στην χαριτωμένη εκκλησία και είπαμε τον πόνο μας στον πάτερ που θα τελούσε το μυστήριο (του γάμου, όχι της ενορίας του Έτερου). Ο πάτερ μας είπε ότι αν έχει καταγωγή από κατεχόμενο χωριό μπορεί ο Έτερος να είναι πρόσφυγας, άρα το χαρτί ελευθερίας το παίρνει κατευθείαν από την Αρχιεπισκοπή (free of charge παρακαλώ).

Τι να κάνουμε, πήγαμε στην Αρχιεπισκοπή (περιττό να πω ότι οι ώρες λειτουργίας της είναι ΜΟΝΟ πρωινά, άρα φύγαμε και οι δύο σκαστοί από τη δουλειά). Στην Αρχιεπισκοπή ήταν σκληρά καρύδια, δεν δέχονται εύκολα να σε αναγνωρίσουν πρόσφυγα. Έκαναν κανονική ανάκριση στον Έτερο, ο οποίος δεν ήξερε τι να απαντήσει. Με τα πολλά, βαρεθήκαμε το κύριε ελέησον και τηλεφωνήσαμε στις μεγάλες δυνάμεις (τη Πεθερά) να μας ξελασπώσει. Η Πεθερά έβαλε το νου της να σκεφτεί σε ποια ενορία της Αμμοχώστου ζούσε πριν την εισβολή (μα δεν είναι σοβαρά τα άτομα), απάντησε σωστά και θαύμα!θαύμα! πήραμε το χαρτί του Έτερου, μαζί με έμμεση ανακήρυξη ότι ο Έτερος είναι ...πρόσφυγας.

Ο Έτερος πάντως βρήκε πολύ διασκεδαστικό το γεγονός ότι τώρα θεωρείται πρόσφυγας. Σκέφτεται να κατεβαίνει στις διαδηλώσεις με το στραυρουδάκι και τη σημαία στο χέρι και να φωνάζει «έξω οι Τούρκοι από την Κύπρο». Μόνο που δεν γίνονται πια διαδηλώσεις. Έχει αργήσει μόνο 32 χρόνια.