Γιατί δεν ρώτησες?

Τι κοινό έχουν ένα παράθυρο, μια Δρακούνα, γυαλόχαρτο, στόκκος, στοκκαδόρος, αστάρι, undercoat και ένα ποτσί πογιά?

Υπό κανονικές συνθήκες κανένα κοινό. Όλοι άγνωστοι μεταξύ τους. Το project “ανακαίνιση βεράντας” προχωρεί με γοργούς ρυθμούς. Τοποθετήθηκαν γλάστρες (καμία απώλεια μέχρι σήμερα), καρέκλες του σκηνοθέτη και πτυσσόμενο τραπεζάκι. Η βεράντα μυρίζει βεράντα. Κάθομαι με Φιλενάδα Συνένοχο (εν της εφεξής καλούμενη ΦΣ) και θαυμάζουμε τα έργα μου. Εκεί που θαυμάζουμε, πέφτει το μάτι μας σε ένα μικρό παράθυρο που «βλέπει» στη βεράντα «Όλα ωραία» λέει η ΦΣ, «αλλά χαλάει το σκηνικό αυτό το παλιό παράθυρο που δεν δένει». Έχει δίκιο. Είναι παλιό, η μπογιά του ξέφτισε και δεν πάει με την πρασινάδα της βεράντας. Τι να κάνουμε άραγε? Μούμπλε μούμπλε, καταλήγουμε ότι το παράθυρο πρέπει να βαφτεί άλλο χρώμα από την αρχή για να δένει με το σκηνικό της βεράντας. Είμαστε τόσο ενθουσιασμένες με την ιδέα μας που πάμε σφαίρα στο Super Home και αγοράζουμε (με σειρά εμφανίσεως):

- γυαλόχαρτο για να τρίψουμε το παράθυρο
- στόκκο για να κλείσουμε τις τρύπες και τα κενά
- στοκκαδόρο για να κάνουμε apply τον στόκκο πάνω στο παράθυρο
- φρουτσιά (ένα μικρό για λεπτομέρειες και ένα πιο μεγάλο)
- αστάρι (άσπρη condensed μπογιά) για βάση
- undercoat (δεν έχω ιδέα για πιο λόγο)
- μπογιά για το finish

Όλα τα πιο πάνω βέβαια δεν είχαμε ιδέα ότι έπρεπε να τα αγοράσουμε. Στο Super Home παίξαμε το ρόλο της μικρής και ανυπεράσπιστης κοπέλας που θέλει να βάψει ένα παράθυρο (I am getting good at this) και μας εξήγησαν οι «μάστροι» εκεί τι πρέπει να κάνουμε. Η ΦΣ κρατούσε σημειώσεις. Μεταξύ εμού και της ΦΣ έχουμε 5 πτυχία. Ένα παράθυρο δεν θα καταφέρουμε να βάψουμε?

Επιστρέψαμε στο σπίτι και ξεκινήσαμε εργολαβία. Τρίψιμο μας είπαν, τρίψιμο κάναμε. Στοκκάρισμα μας είπαν, στοκκάρισμα κάναμε (τρομερή ανακάλυψη πάντως ο στόκκος). Αστάρι μας είπαν, αστάρι βάλαμε (αστάρι μου είπαν, Αστάρτη η Μάγισσα της Σμύρνης άκουσα). Μετά βάψαμε. Και κάτσαμε να θαυμάσουμε τα έργα μας (δις).

Το σκεπτικό ήταν πολύ απλό. Βάψαμε το παράθυρο μια πράσινη απόχρωση για να πηγαίνει με τις γλάστρες (που έχουν πράσινα φυτά μέσα), και τις τέντες της βεράντας (που είναι και αυτές πράσινες). Από μακριά το παράθυρο φαίνεται να δένει μια χαρά, και εντάσσεται μέσα στο σκηνικό «βεράντα/roof garden σε στιλ urban country house». Νομίσαμε.

Πολύ αργότερα επέστρεψε σπίτι ο Έτερος. Του έδειξα το παράθυρο.

Και έπαθε εγκεφαλικό (oh, mon Dieu)

Το argument του Έτερου είναι πολύ απλό. «Δεν πάει, είναι όπως το παναήρη, και είναι και πράσινο.» (2 arguments και ένα observation) Καθόλου δεν κατάλαβε το σκεπτικό «βεράντα/roof garden σε στιλ urban country house». «Είναι όπως το νηπιαγωγείο που το βάφουν χαρούμενα χρώματα για να παίζουν τα παιδάκια. Δεν είμαστε νηπιαγωγείο. Αν ήθελες να το βάψεις, γιατί δεν το έβαψες πάλι άσπρο? Τα υπόλοιπα 10 παράθυρα του σπιτιού που είναι άσπρα πως δένουν?» Now he has a point.

Ψιλοαπογοτεύτηκα, και η ΦΣ είναι χασιμιά. Το παράθυρο είναι εκεί και κάθεται. Πράσινο.