Που θα πάμε διακοπές?

Μέχρι τα 25 του ο Έτερος έκανε διατριβή στα ελληνικά νησιά και δεν έβλεπε το λόγο να κάνει οτιδήποτε άλλο (δεν έχει μείνει παραθαλάσσια ταβέρνα σε νησί που να μην έχει φάει. Σε σημείο να βλέπει καρό τραπεζομάντιλο και να του έρχονται δάκρυα στα μάτια. Αγαπημένος ηθοποιός ο Στάθης Ψάλτης (στην 80s περίοδο του). Εγώ η «γαλαζοαίματη» είχα κόλλημα με την Αγγλία. Η Jane Austen φταίει για όλα. Τα ελληνικά νησιά τα είχα μόνο ακουστά από το μάθημα των ελληνικών και τον Μυριβήλη –και δεν είναι ο καλύτερος να σε πείσει να τα επισκεφτείς-.)

Την ιδιαιτερότητα αυτή ανακαλύψαμε όταν ήταν να πάμε για πρώτη φορά διακοπές μαζί. Τον είπα εθνικόφατσα και Χρυσαυγίτη, με είπε κρυόκωλη Αρχισνομπάρα. «Πως είναι δυνατόν να διαβάζεις Κωστόπουλο και να μην πηγαίνεις στα νησιά. Τζάμπα τόσο διάβασμα.» Το επιχείρημα ήταν σωστό. 1-0 υπέρ του.

«Από την άλλη,» (έλεγα εγώ) «δεν γίνεται να μην έχεις πάει τουλάχιστον μια φορά στην Αγγλία. Μέχρι και συγγενείς έχεις εκεί. Τώρα που το σκέφτομαι ΟΛΟΙ έχουμε συγγενείς στην Αγγλία. Ακόμα και οι Τουρκοκύπριοι έχουν συγγενείς στην Αγγλία. Είναι cult.» Το σκορ έγινε 1-1.

(ήταν κεραυνοβόλος ο έρωτας)

Όταν τελικά πήγαμε και Αγγλία και νησιά, αναθεωρήσαμε και οι δύο. Τώρα παρακαλώ τον Έτερο να πάμε νησί και ο Έτερος ονειρεύεται την Αγγλία.

Από το island hopping έχω μάθει διάφορες άγνωστες λέξεις όπως:

«παντόφλα» - συγκεκριμένο σχήμα ferryboat που θυμίζει την αρχιτεκτονική παλιού σπιτιού (υπάρχει διώροφο ή τριώροφο «σπίτι» στην άκρη που μπαίνουν οι επιβάτες και εκεί που κανονικά θα υπήρχε αυλή μπαίνουν τα διάφορα οχήματα.) Η πατέντα που παρκάρεις με την πισινή για να βγεις μετά κανονικά από το ferry είναι πιστεύω τόσο σημαντική ανακάλυψη όσο και η πενικιλίνη (έσωσε πολύ κόσμο.)

«τράβα» - το ακούει συνήθως κάποιος όταν παστωθεί με όλες τις φυλές της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσα σε ΚΤΕΛ σε νησί για να πάει θάλασσα. Την επομένη πάει και ενοικιάζει μηχανάκι.

«αγγουροντομάτα» - σαλάτα χωριάτικη χωρίς τη φέτα (πιο φτηνή)

«Πλατύς Γιαλός» - όνομα παραλίας που υπάρχει σε ΟΛΑ τα ελληνικά νησιά. Αν χαθείς, ρώτα που είναι ο Πλατύς Γιαλός –καθάρισες.

«παιδική» - αναφέρεται σε σουβλάκια και καμία σχέση δεν έχει με το μέγεθος. Σε ρωτούν αν θέλεις μέσα κρεμμύδι (τα παιδιά στην Ελλάδα δεν τρώνε άραγε κρεμμύδι?)

Επίσης έχω μάθει πλέον και δεν την παθαίνω:

1. Σε αντίθεση με τον Έτερο που έχει εκπαιδευτεί καταλλήλως, δεν παραγγέλλω ΠΟΤΕ φραπέ στην Ελλάδα. Διότι δεν πίνω το φραπέ μου με 3 κουταλάκια καφέ και γάλα εβαπορέ. Και είναι άσκοπο να συζητάς με το γκαρσόνι για το πώς πίνεις το φραπέ. Μπορεί να έκανε ΕΛΔΥΚάριος στην Κλήρου και να μην αποφύγεις τη μουρμούρα του. Παραγγέλνω μπύρες (απλό και εύκολο).

2. Περαιτέρω, δεν παραγγέλλω ΠΟΤΕ μόνη μου σουβλάκια. Γελάσαμε, γέλασαν και οι σουβλιτζήδες ανά το πανελλήνιο. «Μια πίττα μιξ με απ’όλα» δεν σημαίνει τίποτε. Got it.

3. Τέλος, αν πάς σε ελληνικό νησί και δεν υπάρχει τουλάχιστον ένα καφέ που να ονομάζεται «Mezzo» ή «Remezzo» τότε ΔΕΝ έχεις πάει σε ελληνικό νησί, κάπου αλλού πήγες και να το ελέγξεις σε παρακαλώ με τον ταξιδιωτικό σου πράκτορα.