in transit
sms από εμένα προς Έτερο: «eimai Athina. Den exei ptisi i Aegean prin tis 20.25. Prepei na katso dame allo 3 ores.»
Απάντηση Έτερου: «En Athina pou eisai, oi sto anathema. Pie kafe, diabase efimerida, thimithou na mou fereis tsigara».
Κυπραίοι
που επιστρέφουν από τις διακοπές τους ήταν παντού. Στις σκάλες, στα
καταστήματα, στο καφέ, πάνω στα τζάμια να παρακολουθούν την κίνηση των
αεροπλάνων… πολλοί, μαυρισμένοι, θορυβώδεις… από τα μεγάφωνα έψαχναν απεγνωσμένα
κάποιον κ. Κωνσταντίνου, τελευταίο επιβάτη της πτήσης για Λάρνακα (που κόφκω
την εγύριζεν ακόμα μέσα στο duty free)…
μα πως μας υποφέρουν οι καλαμαράδες? Ώρες ώρες διερωτώμαι… άραγε μας βλέπουν όπως
βλέπουμε εμείς τους Ρώσους –αντιαισθητικά cash machines-?
Στο προσεχές μέλλον μάλλον σβήσε το «cash machines»,
σκέφτηκα. Άραγε στα καταστήματα του αεροδρομίου τους έχουν εμπορεύματα που
ξέρουν ότι ζητούν οι Κυπραίες, όπως κάμνουν εμάς με τους Ρώσους που θέλουν το στρασάκι
τους?
Και επιτέλους, μπορεί κάποιος να
μου εξηγήσει γιατί όλοι, μα όλοι, ταξιδεύουν με φαγωμένες
παντόφλες/φλιπ-φλοπ/σάνδαλα Jesus Christ ή σχεδόν ξυπόλητοι? Υπάρχει κάποιος
κανόνας που λαλεί ότι μεταξύ Μαΐου μέχρι και τον Οκτώβρη απαγορεύονται τα
κλειστά παπούτσια στην καμπίνα των επιβατών?
(ήταν ρητορική η ερώτηση)
Όπως παθαίνω συνήθως όταν βρίσκομαι σε
ελληνικό έδαφος, κατάπια τη γλώσσα μου και ακολούθως:
-
Έφαγα σάντουιτς στον πάνω όροφο με θέα
τον αεροδιάδρομο
-
Μετά έφαγα παγωτό
-
Μετά ήπια καφέ
-
Πέρασα 20 λεπτά στις τουαλέτες να συγυρίζομαι/χτενίζομαι/πλένομαι/
ποσκολιούμαι με το hand dryer.
-
Ανακάλυψα ότι το αεροδρόμιο έχει
παιδότοπο (the power of
habit
-
Είδα τη μόνιμη έκθεση αρχαιολογικών
ευρημάτων της περιοχής του αεροδρομίου (ποτσούθκια και κουζούδες)
-
Δίπλα είχε άλλη μια έκθεση για το κριθάρι/άχυρο/ψωμί
(??) αλλά αντιστάθηκα.
-
Μπήκα σε όλα τα καταστήματα του αεροδρομίου και μελέτησα
λεπτομερειακά τα εμπορεύματα.
-
Ειδικά στο βιβλιοπωλείο, βρήκα και κάπου
να κάτσω να μην κουράζομαι.
-
Αγόρασα το τελευταίο βιβλίο του Χωμενίδη
«ο Κόσμος στα μέτρα του». (η κουλτούρα)
-
Δοκίμασα όλα τα αρώματα στο Victoria’s
Secret (ως αντιστάθμισμα στην κουλτούρα. Μα
γιατί είναι γεμάτο κρέμες και αρώματα και σχεδόν καθόλου εσώρουχα?)
-
Προβληματίστηκα κάμποση ώρα στο cartoon
store αν πρέπει να αγοράσω το kit
κατασκευής ρομπότ με ττενεκούθκια.
-
Ξαναπήγα τουαλέτα.
-
Είδα ένα πορτοφόλι που μου άρεσε αλλά
μόλις μπήκα στο κατάστημα μου έκανε επίθεση αγάπης η πωλήτρια και εξαφανίστηκα.
-
Αποφάσισα να κάτσω στις καρέκλες που με
2 Ευρώ σου κάνουν χαλαρωτικό μασάζ. Μόλις έκατσα ήρθαν δίπλα μου 3 Κυπραίες με
135 κομμάτια hand luggage. Επειδή δεν
ήθελα να μάθω τι έγινε στο camping στην
Πάρο πήγα να αγοράσω τσιγάρα για το Έτερο.
Μπορώ να πω ότι
οι τρεις ώρες πέρασαν τελικά ευχάριστα.
7 Comments:
Έτυχεν να ξενυχτύσω στο εν λόγω αεροδρόμιον. Οι καρέκλες του μασάζ εν πολλά καλές για υπνάκον...
Oi karekles tou massage en kales? Na paw next week pou tha eimai jiame?
Eperasa faaaaaousan wres sto sygkekrimeno aerodromio (kataramena kkonnekshia cy-oa, mporw na pw oti ontws oi kypraioi eimaste antikeimeno pros meleti, alla eftyxws agapw ta aerodromia kai pernw....
Sto mouseio en epia potte.....
Που τζιαιρός του Ανατολικού.
Μη νοιώθετε "μειονεκτικά" επειδή οι συμπατριώτες σάς σας κάνουν να ντρέπεστε με τη συμπεριφορά τους και την αισθητική τους. Έχουμε κι εμείς εδώ το βλαχοελληναριό, το οποίο έχει ανάλογα χαρακτηριστικά και αξίζει απαξιωτικά βλέμματα.
Η χρήση σαγιονάρας εκτός παραλίας και Ιαπωνίας θα πρέπει να ποινικοποιηθεί.
http://1.bp.blogspot.com/_fN3di-PXzwM/TEgCVdH5kUI/AAAAAAAAAmE/oyGl7Tw4KVA/s1600/25141-socks_sandals_opinion%5B1%5D.jpg
υπάρχει βέβαια και η ενδιάμεση λύση:
http://schultztroupe.files.wordpress.com/2007/03/flip-flop-sock.JPG
Oh dear Lord...
Από τη στιγμή που:
1. Δεν έχει πλέον αφορολόγητα.
2. Πλέον τα καθίσματα των αεροπλάνων κάνουν τους νάνους να αισθάνονται μπασκετμπολίστες.
3. Οι αεροσυνοδές είναι κάsheς.
4. Πρώτα οι λόου κοστ και ακολούθως οι συμβατικές αερογραμμές νόμιζουν ότι το κάστομερ σέρβις είναι ξεχασμένη έννοια όπως στο στρατό η έφοδος με ξιφολόγχη,
Με εξαναγκάζουν να φορώ σάνταλα, ξιμάσχαλη και κοντοπαντέλονο. Είναι η ενδυματολογική μου εκδίκηση.
Το κλειστό παπούτσι στο αεροδρόμιο... Ανάμνηση από την γκλαμουριά των 80ς.
Η γενικότερη δυστυχία της δημόσιας (αεροπλανικής) συγκοινωνίας είναι η εξαναγκαστική συνεύρεση με τα λούμπεν στρώματα της κοινωνίας. Άφησα αυτή την προοπτική συνύπαρξης στο στρατό. Το καλοκαίρι όμως αναβιώνει.
Έχει τη χιουμοριστική διάσταση, αλλά πραγματικά η θέα ανθρώπων των σπηλαίων και των πρώτων κατοίκων της Χοιροκοιτίας (που σέρνουν την παιδοβολούσα βουβαλούσα από τα λούσα), των αφηνιασμένων νεάρντενταλ της ημί-αγροτικής, ήμι- πουτανομπυραριέξ υπαίθρου αποτελεί ένα σοβαρό-μα πολύ σοβαρό reality check.
episis, oi Kypraioi, for some reason, den mporoun me tipote na evroun pou einai to gate (even though they know the gate number and the gate is right in front of them). Anafwnoun ekkofantika to gate number, meta thwroun tin pinakida pou GRAFEI to gate number, meta, to boadring pass, meta, each other.. meta, dierwtountai xana (ekkofantika)pou prepei na pan...and so on..And dont get me started on what happens once they are ON the plane regarding fining their seats, sotring their oversized carryon AND the 12 "duty free" bags etc. Genika, oti kanoun prepei na einai ekkofantiko...eidika ama miloun sto kinito kai exigoun pou vriskontai... "eperasamen pou to security kai molis irtamen sto gate" or, upon arrival, "twra empikamen mesto lewforeio (yes they still exist) kai pame na piamen tes valitses" or "perimenoume valitses.. nai na vrethoume molis fkw exw" Pou tha vriskontan? ston diavlo??? (dont give them any ideas)
Post a Comment
<< Home