Life in Bangladesh

Τετάρτη σήμερα και αποφασίζω να τηλεφωνήσω στην Πίτσα Νταλάρα να δω πως τα πάει:

«Έλα, πήγες στη διαδήλωση εχτές?»

«Πήγα, και με ψέκασαν με αεροζόλ όπως την κατσαριδούλα, τη μικρή Τερέζα. Δεν χρειάζεται να πεταχτούμε μέχρι το Σύνταγμα. Χημικά έχει και η δική μας Αστυνομία.»

«Άτε ρε. Μαυροφορεμένες ΕΛΑΜ καταστάσεις?»

« Surprisingly, δεν νομίζω, διότι το επίσημο ΕΛΑΜ παρέλασε πολύ πίσω που τον καφκά, στοιχισμένο, με δάδες κτλ… άσε εκεί να δεις ξενέρωμα… τους φώναζε ο μάστρος τους «Στοιχηθείτε ρε! Θωρείτε μπροστά…» και ήταν 50 άτομα, οι μισοί κάτω των 20, μπροστά οι άντρες με το πανό πίσω οι γκόμενες με τις δάδες και φώναζαν να ανοίξει το πλήθος να περάσουν…anyway, it was disturbing just the sight of them και πολύ θλιβερό να βλέπεις 16χρονους τίγκα στα σπυράκια να κρατούν τα πανό και να θωρούν στο κενό όπως τους διέταξε ο μάστρος τους…. Μετά κατάφεραν να περάσουν ανάμεσα από το πλήθος στοιχισμένοι και είχε κάτι κυράτσες (οι οποίες ακούν εθνικό ύμνο και ανατριχιάζουν και τα 20 βαμμένα νύχια τους) οι οποίες άρχισαν να χειροκροτούν… και πατά μαλάκα ένα τύπος μια κρισάρα που το ευχαριστήθηκε η ψυχή μου… άρχισε να ουρλιάζει «ρε αρνιά, ρε ζώα πισκαλιάτε των φασιστών? Εν μηδενικά τούτοι και πισκαλιάτε τους» και διάφορα άλλα… το υπόλοιπο πλήθος αρχίσαμε και τον χειροκροτούμε και του φωνάζαμε ΜΠΡΑΒΟ, ΕΤΣΙ κτλ και ήταν η μοναδική στιγμή της εκδήλωσης που ένιωσα ότι έκαμνα κάτι worthwhile τρομάρα μου… Και μετά πήγαμε όλοι σπίτι και φέραμε delivery να παν τα μαράζια κάτω. Δεν ανάψαμε το φως».

«Εγώ ήμουν σπίτι αλλά άκουσα ότι πήγαν να επιτεθούν στο Προεδρικό και αχ βαχ ξύπνησαν οι θύμισες και ο μαύρος Ιούλης…»

«Ποιος απ’ όλους? Διότι πλέον πρέπει να είσαι πιο συγκεκριμένη σε ποιο απ΄ όλους τους τραγικούς Ιούλιους αναφέρεσαι».

«Ο διάσημος, με την προδοσία και τις κερκόπορτες κτλ κτλ. Ο Ιούλης –Συτζιά του Μαύρου-.»

«Ε, φέτος, δεν θα θυμηθούμε απλώς την εμπόλεμη και αποσταθεροποιητική επέτειο. Θα την ζήσουμε κιόλας, χωρίς ρεύμα και νερό.»

«Στην εισβολή προς πληροφορία σου είχαμε ρεύμα διότι δεν είχαν ανατιναχτεί οι μονάδες παραγωγής ρεύματος.»

«Σωστά, μόνο εν καιρώ ειρήνης στο άσχετο, ανατινάζονται αυτές».

«Τουλάχιστον ήμουν στη διαδήλωση και δεν κατανάλωνα ενέργεια.»

«Άσε και εμείς, έχει δύο μέρες που δουλεύουμε χωρίς air condition και με σβηστό το φως. Ανεβαίνω και κατεβαίνω τις σκάλες ποδαράκι. Αν λυγίσεις και ανάψεις κλιματιστικό για 2 λεπτά, βγάζεις πάραυτα όνομα προδότη.»

«Βάλαμε τα τέλεια state of the art συστήματα μέσα στο σπίτι και δεν έχουμε ρεύμα. Άσε που κάθε φορά που έχει διακοπή παθαίνει επιληψία το alarm και τρέχουμε να το ρυθμίσουμε. Έτσι που πάμε, το alarm εκτός από τους κλέφτες θα διώξει και εμάς από το σπίτι.»

«Το έπαθε όλη η Μακαρίου χθες η ώρα τρεις το απόγευμα. Έκοψαν το ρεύμα και όλα τα alarm των καταστημάτων φρίκαραν, οι μπάρες των χώρων στάθμευσης δεν λειτουργούσαν, έμειναν κάμποσοι αποκλεισμένοι, lovely. Πήρα την κομμώτρια να ρωτήσω αν ισχύει το ραντεβού και μου είπε ότι δεν είχε ρεύμα, άρα δεν είχε πιστολάκια άρα όχι, να μείνω ιδρωμένη, νευριασμένη ΚΑΙ αχτένιστη».

«Μήπως όλο αυτό είναι έμμεσος τρόπος της Κυβέρνησης να μετατρέψει την Κύπρο σε Ρωσία?»

«Μια απέραντη παγωμένη χώρα με μόνο ρεαλιστικό career option την πορνεία?»

«Δεν ξέρω, αλλά χθες έβλεπα όνειρο ότι η Κυβέρνηση προφασιζόμενη την έλλειψη ενέργειας, απαγόρευσε να χτίζονται μεγάλα σπίτια και κατάσχε τα υφιστάμενα για να μην σπαταλούν ρεύμα. Κολεκτιβοποίηση ένα πράμα.»

«Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο. Να μην ανάβω το air condition ή να μην μπορώ να κάνω μπάνιο για να δροσιστώ».

«Ψηφίζω το μπάνιο.»

«Τόσα χρόνια λέμε ότι έχουμε βαρεθεί την πατριδολαγνεία και τα εγκαίνια μνημείων αλλά άμα το σκεφτείς, χίλιες φορές τα εγκαίνια μνημείων παρά να σκοτώνεται κόσμος άδικα. Τα μνημεία και οι προτομές προσβάλουν την αισθητική μας αλλά δεν κινδυνεύουμε να μας σκοτώσουν (εκτός αν ππέσουν πάνω μας).»

«Ναι ρε άσε, χάλια. Επιβιώνουμε εντελώς συμπτωματικά σε αυτό τον τόπο.»

«Θα αρχίσω να πιστεύω ότι και τότε, το 74, η Εθνική Φρουρά δεν ήταν ούτε προδομένη, ούτε αποδιοργανωμένη όπως προνοεί το συλλογικό παραμύθι, ούτε τίποτε. Normal business day ήταν, αλλά ώσπου να πάει το μήνυμα και να έρθει το χαπάρι και να αποφασίσουν τι θα κάμουν με τη ζωή τους, εφτάσαν οι Τούρκοι στη Μια Μηλιά.»

«Παρέτα. Θα σε πουν προδότρια».

«Είμαι. Άναψα το air condition για 10 λεπτά διότι ήταν να φυρτώ.»