Λάμψη

Δεν είμαι σίγουρη για πολλά πράγματα στη ζωή μου. Δεν ξέρω αν θα είμαι εδώ αύριο, δεν ξέρω που θα είμαι σε πέντε χρόνια, δεν ξέρω τι θα φάω το μεσημέρι.

Ξέρω όμως, δηλαδή είμαι σίγουρη, μα πάρα πολύ σίγουρη, μα απόλυτα σίγουρη ότι το αθασί πουκάμισο (πρόσεξε, ΑΘΑΣΙ) α-θα-σί δεν πάει σε κανένα άντρα. Σε κανένα. Οτι ηλικία και αν είναι. Οτι στυλ και αν είναι. Ότι κορμί θεικό και αν είναι. Δεν τους πάει. Το αθασί χρώμα πάει στα βρέφη (και πάλι παίζεται), σε πετσέτες του μπάνιου/προσώπου, σε τάπερ, άτε να το δεκτώ και σε accesories της κουζίνας και του μπάνιου.

Αυτές (και μόνο αυτές) είναι οι χρήσεις του αθασιού χρώματος. 

Η μόνη δικαιολογία αν είσαι άντρας να βάλεις αθασί πουκάμισο είναι να έχει κατεβεί και πάλι ο Χριστός στη Γη και να έχει πει ότι η Βασιλεία των Ουρανών ανήκει σε αυτούς που φορούν αθασί πουκάμισο. Μόνο τότε να το σκεφτείς (αν είσαι όπως τον Έτερο μπορεί και να αρνηθείς τη Βασιλεία των Ουρανών αν πρέπει να φορέσεις αθασί πουκάμισο). Σήμερα που λες, δεν κατέβηκε ο Χριστός στη Γη, φίλε.

Άρα δεν δικαιολογείσαι. Με τύφλωσες.