mixed grill

Ο Έτερος σχολίαζε χθές ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας τέλεσε τα εγκαίνια γηπέδων φούτσαλ στον Πύργο Τυλληρίας.

«Ξέρεις άλλη χώρα που ο πρόεδρος της κάμνει εγκαίνια γηπέδων φούτσαλ?» με ρώτησε.

Του είπα ότι το θέμα δεν είναι το περιεχόμενο αλλά η πράξη. Δεν έχει σημασία τι εγκαινιάζει αλλά το γεγονός ότι νιώθει την ανάγκη να εγκαινιάσει κάτι. Ο πρόεδρος Χριστόφιας που είναι αριστερός εγκαινιάζει γήπεδα φούτσαλ, στο μέλλον που ενδεχομένως να έχουμε και πάλι δεξιό πρόεδρο θα εγκαινιάζει προτομές αγωνιστών. Όσοι δεν πρόλαβαν να τιμηθούν με την «πρώτη κατανομή» (βλέπε Κυβέρνηση Κλαίρης και Κληρίδη) μπορούν να ευελπιστούν στην επόμενη δεξιά κυβέρνηση που θα σιασιάρει να τοποθετήσει μια προτομή σε κάθε ραχούλα.

Σε εγκαίνια να βρισκόμαστε δηλαδή.

Κατά τα άλλα χαλαρά. Η μετακόμιση προχωρά με αργούς ρυθμούς, κυρίως διότι κάθε φορά που ανοίγουμε ένα συρτάρι για να το πακετάρουμε, καθόμαστε ένα δίωρο να βλέπουμε φωτογραφίες και να θυμόμαστε τα παλιά και να θαυμάζουμε παλιά μαγιό μας και παλιά παρεό μας και κοίτα πως έκανα τα μαλλιά μου εδώ, και θυμάσαι αυτό το φόρεμα και αυτό το γράμμα και αυτή την κάρτα και πάει λέγοντας.

Πως αντιλαμβανόμαστε τη διάσταση του χρόνου, ανακάλυψα, έχει μεγάλη διαφορά όσο μεγαλώνουμε. Παράδειγμα:

Η μαμά Δρακούνα έχει ένα μικρό βίντεο από το γάμο της. Είναι μια ερασιτεχνική απόπειρα του 1973 (με χρώμα αλλά χωρίς ήχο), περίπου 10 λεπτών. Βασικά βλέπεις λίγα πλάνα από την εκκλησία, λίγα πλάνα από το ξενοδοχείο και λίγα πλάνα από το τραπέζι που έκαναν για τους συγγενείς. Το έκανε ένας θείος μου που έχει μανία με τη φωτογραφία. Το βίντεο αυτό έγινε σε ταινία (από εκείνες με καρούλι) και για να το δεις έπρεπε να έχεις ειδικό μηχάνημα προβολής (πάνω σε άσπρο τοίχο και να είναι σκοτεινά και ρετρό). Είδα για πρώτη φορά αυτό το βίντεο όταν ήμουν 4-5 χρονών. Θεωρούσα πάντοτε ότι ήταν ένα παμπάλαιο βίντεο μουσειακής αξίας, διότι ακριβώς έγινε σε κάποια φάση της οικογένειας μου που δεν υπήρχα. Εφόσον δεν υπήρχα όταν έγινε, ήταν αρχαίο.

Πολύ αργότερα αντιλήφθηκα ότι όταν πρωτοείδα το βίντεο, δεν ήταν τόσο παλιό όσο φανταζόμουν, το πολύ να ήταν 5-6 χρονών. 3-4 χρόνια μετά το γάμο τους είχα γεννηθεί επομένως δεν απεικόνιζε μια μακρινή εποχή του παρελθόντος. Τώρα με τη μετακόμιση, η κουκλάρα εντόπισε το βίντεο του γάμου μου και έβαλε να το παρακολουθήσει. Από τα σχόλια που έκανε κατάλαβα ότι όπως και εγώ για το βίντεο της μαμάς Δρακούνας, νιώθει ότι βλέπει μια στιγμή του μακρινού παρελθόντος που δεν είναι μέρος της και επομένως για αυτήν είναι αρχαία. Και όμως, το βίντεο αυτό ούτε δέκα χρονών δεν είναι.

(η μαμά Δρακούνα πήγε πρόσφατα και έκανε το βίντεο του γάμου της ψηφιακό. Κάτσαμε όλοι μαζί να το ξαναδούμε. Οι παραπάνω από τους μισούς καλεσμένους που εμφανίζονται στα πλάνα, είναι πλέον μακαρίτες. Μας έπιασε κατάθλιψη και το φυλάξαμε).