Home sweet home

Εγώ πάντως, την Τετάρτη το πρωί που έβρεξε τόσο πολύ πέρασα καταπληκτικά. Έμεινα αποκλεισμένη μέσα στο αυτοκίνητο μου κάνα μισάωρο και περίμενα να περάσει η μπόρα. Μέσα σε αυτή τη μισή ώρα, βρήκα ώρα να βγάλω τα φρύδια μου, να λιμάρω νύχια και να αναλογιστώ την αβάστακτη ελαφρότητα του είναι. Από το παράθυρο του αυτοκινήτου είχα ωραιότατη θέα τη λεωφόρο Σανταρόζα-Σπύρου Κυπριανού (2 ονόματα, όπως λέμε Μαρία-Λουΐζα) της οποίας η μία λωρίδα κυκλοφορίας είχε… κύματα ύψους μισό μέτρο.

Αν είχα πρόχειρο και CD του Διονύση Σαββόπουλου, θα έβαζα να ακούσω τη «Θαλασσογραφία».

Αφού δεν είχα, οι σκέψεις μου άρχισαν να καλπάζουν (ή να κολυμπούν, και αυτό θα ταίριαζε). Τελευταίως, σκέφτομαι πολύ ότι θα ήθελα να είχα το δικό μου σπίτι. Όταν σκέφτομαι αυτό, έρχεται πάντα μια εικόνα στο μυαλό μου: Είναι βραδάκι καλοκαιρινό, μόλις έχω τελειώσει να πλένω τα πιάτα και κάθομαι στο πλατύσκαλο της εξώπορτας της κουζίνας για να καπνίσω. Για τασάκι χρησιμοποιώ το πιατάκι της πιο κοντινής γλάστρας. Τα τεκνά κοιμούνται, και ο Έτερος βγαίνει έξω, κάθεται δίπλα μου και preferably φέρνει μαζί του και ένα μπουκάλι κρασί.

Αυτή η εικόνα έχει τα εξής προβλήματα:

1. Έχουμε πλυντήριο πιάτων, και αν ποτέ αποκτήσουμε δικό μας σπίτι, μάλλον θα έχουμε και εκεί πλυντήριο πιάτων άρα μάλλον χλωμό να «πλένω πιάτα» στο άσχετο.

2. Έχω κόψει το κάπνισμα (τυχαία νομίσατε έχουμε οικονομική κρίση?)

3. Για να έχουν κοιμηθεί τα (υποθετικά) τεκνά, σημαίνει ότι τα έβαλα ΕΓΩ για ύπνο, και μετά έπλυνα ΕΓΩ πιάτα. Και αν υπάρχουν πιάτα για πλύσιμο, σημαίνει ότι κάτι μαγειρεύτηκε που ΕΓΩ μαγείρεψα. Ενδεχομένως τα νεύρα μου να μην είναι στα καλύτερα τους μετά από όλο αυτό.

Ακόμα λίγο και θα ονειρευτώ ότι σιδερώνω και μου αρέσει.

Άρα, από όλο το πιο πάνω, κρατάμε το καλοκαιρινό βραδάκι και το πλατύσκαλο. Και το κρασί.

Ο δε Έτερος, σε κάποια φάση μου εκμυστηρεύτηκε ότι και αυτός σκέφτεται πως θα ήταν να είχαμε ένα σπίτι. Του Έτερου η εικόνα είναι η ακόλουθη: Είναι απόγευμα καλοκαιρινό (όχι καύσωνας), ποτίζει με το λάστιχο τον κήπο του, είναι ξυπόλητος και φοράει shorts. Αυτό.

Προσπερνώ ότι έχουμε τρελή ανομβρία και ΔΕΝ ποτίζουμε αν δεν έρθει το νερό και ΠΟΤΕ με λάστιχο.

Μεθαύριο που θα πάμε να δούμε ένα αρχιτέκτονα και θα μας ρωτήσει πως φανταζόμαστε το σπίτι των ονείρων μας, υποθέτω θα πρέπει να του πούμε ότι θέλουμε ένα κήπο, ένα πλατύσκαλο και μια μπουκάλα κρασί…