Επιστροφή σε ένα παλιό θέμα

Δεν διαβάζω παλιά μου posts. Σχεδόν ποτέ. Τα γράφω, φαίνονται πρώτο τραπέζι πίστα για 3-4 μέρες, και μετά χάνονται στο αρχείο. Όπως διάφορες σκέψεις που κάνεις κατά καιρούς και μετά ασχολείσαι με κάτι άλλο. Τα δε best hits στα δεξιά, δεν θυμάμαι πότε τα έβαλα, πλέον θεωρώ άλλα ως καλύτερα μου αλλά βαριέμαι να διορθώσω το template.

Επομένως αγνοώ όταν κάποιοι αναγνώστες εκ των υστέρων κάνουν κλικ, διαβάσουν κάτι που έγραψα πριν 10 μήνες και αποφασίσουν να αφήσουν σχόλιο. Δεν έχω κανένα τρόπο να το πάρω χαμπάρι, εκτός αν κατά λάθος πατήσω και ξαναδιαβάσω το post.

Μου συνέβηκε όμως χθες. Πάτησα στα δεξιά το link «Η Παράδοση μας» και πρόσεξα άλλα 2-3 σχόλια που προστέθηκαν εκ των υστέρων.

Βρίσκω τρομερά αστείο να με αποκαλούν «μεγαλοαστή» (που σαι βρε παππού να δεις που σε αναβάθμισα!), σε άλλο σημείο AKEΛική και ΠΕΟπουλο (σαν εξάρτημα αγορασμένο από sex shop ακούγεται αυτό. Ποια είναι η χρήση του?)

Το post είναι στα δεξιά και μπορείτε να το διαβάσετε, μιλά για διάφορα παραδοσιακά έθιμα. Όχι sex toys.

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου μεγαλοαστή (όποιος ζει σε μια πόλη δεν είναι αυτόματα μεγαλοαστός). Αστός ναι, μεγαλοαστός από πού και ως που? Επειδή έχω 3 συγγενείς που σπούδασαν στο εξωτερικό? Αν ήταν ποτέ η οικογένεια μου μεγαλοαστική, προφανώς σε κάποια φάση (πολύ πριν γεννηθώ) έφαγε τα μούτρα της. Άμα όμως ζεις σε μια πόλη, ότι και να είσαι (μεγαλο ή μικρο αστός) έχεις κάποια διαφορετικά ερεθίσματα. Αυτά φαίνονται στις ιδέες σου, στον τρόπο που μιλάς, και στον τρόπο ζωής σου. Πολύ απλά.

Sorry που απογοητεύω πολύ κόσμο που θεωρεί ότι ΟΛΗ η Κύπρος ανέκαθεν ζούσε στα χωριά, φούρνιζε το κουλούρι της στον πλιθαρένιο φούρνο και ακολουθούσε κάποιες fixed παραδόσεις που έχουν φτάσει και στις μέρες μας. Μερικοί από μας μεγάλωσαν σε πόλη, μεγάλωσαν οι γονείς τους σε πόλη, μεγάλωσαν και οι παππούδες και προπαππούδες τους σε πόλη και δεν ξέρουν πώς να πυρώσουν φούρνο ή τι σκοπό ακριβώς εξυπηρετεί το π.χ. ζώσιμο της νύφης και του γαμπρού πριν το γάμο. Αν ο ηλεκτρισμός έφτασε σε πολλά χωριά τη δεκαετία του 60’, στις πόλεις είχαν jukeboxes από τη δεκαετία του 40’. Και τα χρησιμοποιούσαν. Τα καλοκαίρια, δεν είχα γιαγιά στο χωριό να με στείλουν πακέτο διακοπών οι γονείς. Τα περνούσα στην εντός των τειχών Λευκωσία.

Αν απορρίπτω κάτι εγώ ενώ οι γονείς μου όχι, να δεχτώ ότι είναι σημάδι νεοκυπρισμού (ότι και αν σημαίνει αυτό, προσωπικά πιστεύω η παράδοση αναπτύσσεται και μεταλλάσσεται ανάλογα με το τι θέλουν να κρατήσουν οι νέες γενιές).

Δεν έχω ιδέα ποιος βγήκε πρώτος και είπε «αυτό είναι χωρκάτικο και αυτό όχι». Υποψιάζομαι ότι πρέπει να ήταν κάποιος που απέρριψε ολοκληρωτικά τον τρόπο ζωής που προσπάθησαν να του περάσει ο κύκλος του. Το ότι υιοθέτησε τη φράση όλη η Κύπρος, δείχνει ίσως το βαθμό στον οποίο απορρίπτονται οι παραδόσεις μας.

Γιατί όμως τόση απορριπτικότητα? Προφανώς κάτι δεν μας αρέσει, ή κάτι δεν έχει πλέον νόημα για μας άρα δεν θέλουμε να το ακολουθούμε, το απορρίπτουμε. Η διαφωνούμε με τον τρόπο ζωής που μας πάσαραν. Όλα είναι πιθανά.

Προσωπικά απορρίπτω τις δεισιδαιμονίες της γιαγιάς μου και το κόλλημα της μάνας μου να κρατήσω επαφή με όλους τους συγγενείς μου. Ο καιρός της οικογένειας-Μασονίας πέρασε. Ο υπόλοιπος αστικός τρόπος ζωής τους μου αρέσει και τον υιοθετώ. Για τη γιαγιά Μαγκάιβερ η οποιαδήποτε επαφή με χωριό ήταν και είναι κάθε Τετάρτη και Σάββατο που γίνεται η λαϊκή και κατεβαίνουν να πουλήσουν φρούτα και λαχανικά οι χωριάτες. Πάει ανελλιπώς και έχει τους αγαπημένους της προμηθευτές.

Η γιαγιά Μαγκάιβερ επίσης καταλαβαίνει τούρκικα, διότι φοίτησε σε μικτό σχολείο (αυτό δεν είναι σημάδι μεγαλοαστισμού, στα ελληνικά σχολεία επί Αγγλοκρατίας έπρεπε να πληρώσεις, δωρεάν ήταν τα αγγλόφωνα μικτά) και οι μπαρούφες περί Τουρκοκύπριων αγαρινών σκυλιών και εθνοκάθαρσης ουδέποτε την βρήκαν σύμφωνη. Εξάλλου οι μισές της φιλενάδες στο σχολείο ήταν Τ/Κ. Με αυτές θα μάλωνε? Άρα έχουμε μια μετριοπαθή. Που παντρεύτηκε ένα άλλο μετριοπαθή, και έκαναν μια μετριοπαθή οικογένεια.

Αν ζούσαν αλλού, ίσως τα ερεθίσματα τους να ήταν διαφορετικά και να είχαν άλλη άποψη. Ίσως ο παππούς Μαγκάιβερ να γινόταν αγωνιστής και να πίστευε στον αγώνα. Δεν έτυχε, πέτυχε.

Το ΑΚΕΛική φαντάζομαι πάει πακέτο ασορτί με όποιον πει κάτι αρνητικό για τον Αγώνα. Η που δεν παθαίνει αδελφική παράκρουση μόλις δει Έλληνα πολίτη. Λες να έχω μέσο να καταφέρω να διοριστώ ως καθαρίστρια σε υπουργείο?