Τικ-Τακ (2)
Όπως έγραψα, στο θέμα τικ-τακ είμαι από πολύ χαλαρή έως αδιάφορη. Στην ίδια κατάσταση (νόμιζα ότι) βρίσκεται και ο Έτερος Ήμισυς. Σφυρίζουμε αδιάφορα, ξοδεύουμε όλα μας τα χρήματα σε μαμακίες, δεν κάνουμε κανένα είδος planning, και η ζωή κυλά ευχάριστα. Είμαστε όμως, όπως είπα, σε καρπερή ηλικία και γύρω μας φίλοι και γνωστοί γκαστρώνονται. Συνέχεια.
Τα ίδια άτομα που κοκκεταρίζονταν και δεν έχαναν ραντεβού με το κομμωτήριο, τώρα κυκλοφορούν ευτυχισμένα με παντόφλες (μέσα και έξω από το σπίτι), μαλλί κότσο και οι τρίχες κάγκελο (ήθελα να πιστεύω ότι οι τρίχες κάγκελο προέκυψαν μετά το πάθημα τους και σαν απειλή –μην αγγίζετε-, αλλά μάλλον δεν έχουν τόσο χρόνο στη διάθεση τους). Ξαφνικά, εκεί που δεν μιλούσε κανένας για αυτό το θέμα, όλοι βρέθηκαν να είναι experts του ρεψίματος, της φρουτόκρεμας, των πανιών και του θηλάσματος. Αντί για Μακαρίου, τα Σάββατα πάνε στο Mothercare (the place to be).
Όποιος είπε ότι peer pressure συμβαίνει μόνο στους έφηβους για τσιγάρο και ναρκωτικά δε έχει γκαστρωμένες φίλες. To peer pressure ισχύει παντού και πάντοτε. Ξεκινά με τσιγάρο, σκαπούλες κτλ. και εξελίσσεται σε χάρτωμα, γάμο και τεκνοποίηση. Άρχισα να υποψιάζομαι ότι και η μανία των γονιών μας να μας παντρέψουν, από το δικό τους peer pressure προέρχεται. Μπορεί να μην είναι τόσο obvious, είναι όμως εκεί. Σκέψου το. Γίνεται.
Κάπου εδώ (εκεί που νόμιζα ότι όλα τα προέβλεψα και ήμουν in control) ο ‘Ετερος ‘Ημισυς άρχισε να μπάζει νερά. Με το που έχουμε γέννα βρέθεται (τσουπ) πρώτος στο μαιευτήριο, αναλογίζεται τα πλεονεκτήματα του να κάθεσαι σπίτι, και προχτές τον έκοψα να διαβάζει το manual του αυτοκινήτου για να δει πως μπαίνει το παιδικό κάθισμα.
Για ποιον χτυπά η καμπάνα?
Του θυμίζω το αγχωτικό παρελθόν. Του θυμίζω την ανέμελη (όσο μπορεί) ζωή μας. Του θυμίζω όλα τα αηδιαστικά κλισέ που ακολουθούν μια γέννα. Αν τον κόψω να παρακολουθεί και διαφημίσεις με μαλακτικά δεν θα το αντέξω. Θα τον κλειδώσω στο υπόγειο ώσπου να του περάσει (το ότι δεν έχουμε υπόγειο δεν είναι πρόβλημα. Θα τον βάλω να το σκάψει!) Meanwhile, αποφάσισα να αποφεύγω το σπίτι όσο μπορώ και να έχω πρόχειρο το διαβατήριο.
Τα ίδια άτομα που κοκκεταρίζονταν και δεν έχαναν ραντεβού με το κομμωτήριο, τώρα κυκλοφορούν ευτυχισμένα με παντόφλες (μέσα και έξω από το σπίτι), μαλλί κότσο και οι τρίχες κάγκελο (ήθελα να πιστεύω ότι οι τρίχες κάγκελο προέκυψαν μετά το πάθημα τους και σαν απειλή –μην αγγίζετε-, αλλά μάλλον δεν έχουν τόσο χρόνο στη διάθεση τους). Ξαφνικά, εκεί που δεν μιλούσε κανένας για αυτό το θέμα, όλοι βρέθηκαν να είναι experts του ρεψίματος, της φρουτόκρεμας, των πανιών και του θηλάσματος. Αντί για Μακαρίου, τα Σάββατα πάνε στο Mothercare (the place to be).
Όποιος είπε ότι peer pressure συμβαίνει μόνο στους έφηβους για τσιγάρο και ναρκωτικά δε έχει γκαστρωμένες φίλες. To peer pressure ισχύει παντού και πάντοτε. Ξεκινά με τσιγάρο, σκαπούλες κτλ. και εξελίσσεται σε χάρτωμα, γάμο και τεκνοποίηση. Άρχισα να υποψιάζομαι ότι και η μανία των γονιών μας να μας παντρέψουν, από το δικό τους peer pressure προέρχεται. Μπορεί να μην είναι τόσο obvious, είναι όμως εκεί. Σκέψου το. Γίνεται.
Κάπου εδώ (εκεί που νόμιζα ότι όλα τα προέβλεψα και ήμουν in control) ο ‘Ετερος ‘Ημισυς άρχισε να μπάζει νερά. Με το που έχουμε γέννα βρέθεται (τσουπ) πρώτος στο μαιευτήριο, αναλογίζεται τα πλεονεκτήματα του να κάθεσαι σπίτι, και προχτές τον έκοψα να διαβάζει το manual του αυτοκινήτου για να δει πως μπαίνει το παιδικό κάθισμα.
Για ποιον χτυπά η καμπάνα?
Του θυμίζω το αγχωτικό παρελθόν. Του θυμίζω την ανέμελη (όσο μπορεί) ζωή μας. Του θυμίζω όλα τα αηδιαστικά κλισέ που ακολουθούν μια γέννα. Αν τον κόψω να παρακολουθεί και διαφημίσεις με μαλακτικά δεν θα το αντέξω. Θα τον κλειδώσω στο υπόγειο ώσπου να του περάσει (το ότι δεν έχουμε υπόγειο δεν είναι πρόβλημα. Θα τον βάλω να το σκάψει!) Meanwhile, αποφάσισα να αποφεύγω το σπίτι όσο μπορώ και να έχω πρόχειρο το διαβατήριο.
posted by drakouna @ 11:35 am
6 comments
6 Comments:
Αγαπητή δρακούνα μην μου αγχώνεσαι. Υπάρχει ένα πράγμα που ο έτερος ήμισης δεν μπορεί να ελέγξει και αυτό είναι τα αντισυλληπτικά χάπια. Άρα στο... στόμα σου είναι να του βγει η ιδέα από εκεί που του μπήκε. Θα κάνεις μωρά όταν και εάν θελήσεις και νοιώσεις πως ήρθε η στιγμή εσύ και όχι όποτε θέλει ο οποιοσδήποτε άλλος, ακόμα και ο έτερος ήμισης. Ακόμα και εγώ που θέλω μωρά ξέρω ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή γι αυτό και δεν τα κάνω. Ελέγχεις πλήρως την κατάσταση οπόταν άστον να πάει με τους παρέες του στο mothercare όσες φορές θέλει. Καλύτερα. Θα απουσιάζει από το σπίτι και μειώνονται ακόμα περισσότερο οι πιθανότητες να κάμεις μωρό (μαζί του).
touton to mothercare ti fain enei?
mia erwthsh (pros mik basikotera kai pros drakouna kata deytero logo). Ayta tra tik tak apo peer pressure kai goneis, einai o logos pou olo kai kapoia gkastrwmenh 20something 8a dw sto panepisthmio?
2) Kai kala ayto, afou oles tous mas to paizoun par8enes, apo pou gkastrwnontai? Apo ton krino?
i drakouuna den einai 20 ara mallon oute kai oi files tis
aftes pou eina igkastromenes sto panepistimio parthenes itan prin na vroun ton ena kai monadiko antra pou ekanan pote sex stin zoi tous. pano stin 5i fora emathe to o papas tou skai exartothikan, meta edokan tou kai apsen kai tora enna pantreftoun:)
h drakouna einai kapou gyrw sta 30-, opws thn exw kopsei
alla trwei kai ayth kapoio peer pressure. Apla se mia fash mantepsa pws ena paromoio peer pressure zei kai sto agaphmeno mou morfwtiko ydrima (Univercity of Cyprus Latsia-Aglantzia)
Η Drakouna είναι 15 χρονών (έξω τα καλοκαίρια):)
Γιατί τόσο άγχος για την ηλικία μου? Τέλειωσα σχολείο και πανεπιστήμιο, (κάνω ότι) δουλεύω άρα σίγουρα δεν είμαι 19 χρονών.
Zappa, δεν ξέρω γιατί υπάρχουν 20something που είναι ΚΑΙ γκαστρωμένες ΚΑΙ στο πανεπιστήμιο. Ίσως δεν πρόσεχαν αρκετά (η ειρωνεία της τύχης που έγραψα πριν). Ίσως είναι αυτό που είπε η Μικαέλλα.
Εγώ πάντως στα 19 μου, ο νους μου ήταν πάνω που τη κκελέ μου, ούτε τικ-τακ άκουα, ούτε τίποτε.
Post a Comment
<< Home