Αυτά δεν μας τα είπανε
Κανένας δεν σε προετοίμασε γι’ αυτό. Κανένας δεν σε ενημέρωσε σχετικά. Κανένας δεν μιλά για αυτό το φλέγον θέμα της εγκυμοσύνης και των επακόλουθων. Πρέπει να είναι κάτι σαν ταμπού. Το οποίο φυσικά και θα σπάσω.
Έχω λαλήσει από την αγαμία.
Δεν με πειράζει η αϋπνία, η κούραση, οι εμετοί, τα γάλατα, οι διαρροές, οι αλλαγές της πάνας κτλ. Με πειράζει η αγαμία. Πολύ. Θα πάει μακριά αυτή η βαλίτσα?
Ξεκίνησε για αστείο στον ένατο μήνα. Ότι στάση και να προσπαθούσα να πάρω, δεν μας έκανε κου κου. Είχα πάρει τέτοιες διαστάσεις που ήταν αδύνατον να λειτουργήσω. Εγκαταλείψαμε προσωρινά την προσπάθεια και είδαμε πολλή τηλεόραση.
Μετά γέννησα. Είπαμε «ωραία, μόλις περάσουν οι πρώτες 2-3 μέρες που είσαι νταβραντισμένη και επιστρέψω σπίτι, θα κερδίσουμε το χαμένο χρόνο». Βεβαίως, επιστρέφοντας στο σπίτι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι είναι οι σεξουαλικές σου επιδόσεις. Περνούν άλλες 6-7 μέρες, μπαίνεις σε ένα άλφα πρόγραμμα, αποκτάς αυτοπεποίθηση και πάλι το θυμάσαι. Είναι και καιρός να πας να σε ξαναδεί ο γιατρός. Ρωτάς με τρόπο αν επιτρέπεται (ένεκα του ότι είσαι και εγχειρισμένη με ραφές κτλ). Ο γιατρός σοκάρεται (και αυτό δεν είναι ποτέ καλό).
«Πριν να περάσουν 40 μέρες από τη γέννα, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.»
«Γιατί?»
«Διότι έτσι. Το σώμα σου δεν είναι σε θέση να επιδοθεί σε τέτοιου είδους δραστηριότητες. Δεν είναι τυχαίο που λένε «να ποσαραντώσει η γυναίκα».
«Αστειεύεστε..»
«Καθόλου. Και μην διανοηθείς να πας για μπάνιο στη θάλασσα ή σε πισίνα. Θυμήσου τις ραφές σου!»
Διάβολε…
Κάνεις αυτό που κάνουν όλοι οι σοβαροί και λογικοί άνθρωποι. Πας σπίτι και αγνοείς το γιατρό. Μόλις βρεις ευκαιρία λες «γάμα τα» (literally) και φωνάζεις «Αέρααα» (εννοείται ότι προσέχεις να μην ξυπνήσεις το μωρό). Και τότε συμβαίνουν τα ακόλουθα πράγματα (με σειρά εμφανίσεως) που σε αποσυντονίζουν:
- από την τριβή αρχίζει να στάζει γάλα το αριστερό σου στήθος… και μετά από 10 δευτερόλεπτα το δεξί σου στήθος. Θυμάσαι το σλόγκαν που είδες γραμμένο παντού στην κλινική και τον παιδίατρο -Μητρικός Θηλασμός. Δικαίωμα κάθε Νεογέννητου. Χρέος κάθε Μητέρας- (όχι, δεν ασκούμε ψυχολογική πίεση. Ιδέα σας είναι). Αυτή η εξέλιξη δεν είναι καθόλου (μα καθόλου) σέξι. Ψάχνεις για χαρτομάντιλα πριν χαθεί και το τελευταίο ίχνος ρομαντισμού που διαθέτεις. Αποφασίζεις να ντυθείς από τη μέση και πάνω για να μην τα βλέπετε και να μην σας θυμίζουν πως ήταν και τι μόλις έγινε. Συνεχίζετε στο κυρίως ψητό.
- Νιώθεις πολύ περίεργα. Βασικά δεν νιώθεις τίποτα. Και αυτό είναι πολύ περίεργο. Κάνετε μια παύση και τότε… αρχίζεις να έχεις αιμορραγία. Πανικοβάλλεστε και τηλεφωνείς στο γιατρό για να κάνεις την ακόλουθη συζήτηση:
«Γιατρέ, έχω αιμορραγία».
«Μέχρι να περάσουν οι 40 μέρες είναι φυσιολογικό».
«Μα πριν δεν είχα.»
«Κάτι θα έκανες και προκλήθηκε αιμορραγία.»
«….» (η Γη δεν σε καταπίνει. Το έλεγξα).
«Δεν είναι τυχαίες οι 40 μέρες που πρέπει να περάσουν.»
Εγκαταλείπετε κάθε προσπάθεια. Διαβάζετε βιβλία, περιοδικά, ρίχνετε πασίεντζες, ασχολείστε με το μωρό, τρίβετε τους πάγκους της κουζίνας, οτιδήποτε για να μην το σκέφτεστε. Αποφεύγετε ο ένας τον άλλον και φιλοσοφείτε το θέμα όπως τους 2 γέρους που κάθονται στον εξώστη του θεάτρου στο Muppet Show:
«Τώρα εξηγείται γιατί οι ιερείς της εκκλησίας κάνουν τόσα πολλά παιδιά».
«Επειδή δεν ξέρουν τι είναι η αντισύλληψη?»
«Όχι. Το κάνουν 1 φορά, όταν δικαιούνται, και η παπαδιά μένει έγκυος. Για 9 μήνες δεν το κάνουν. Μετά, άλλες 40 μέρες δεν το κάνουν. Μετά αν πέσουν νηστείες κτλ δεν το κάνουν. Την επόμενη φορά που θα δικαιούνται να το κάνουν (κανά Πάσχα, τίποτα Χριστούγεννα) η παπαδιά πάλι μένει έγκυος και φτου από την αρχή!»
«Επίσης η εγκυμοσύνη είναι καλή πρόφαση για να αποφεύγεις τα συζυγικά σου καθήκοντα, αν δηλαδή βαρέθηκες το σύζυγο σου!»
Αρχίζεις να μετράς αντίστροφα μέρες όπως τον στρατιώτη που θα απολυθεί.
Έχω λαλήσει από την αγαμία.
Δεν με πειράζει η αϋπνία, η κούραση, οι εμετοί, τα γάλατα, οι διαρροές, οι αλλαγές της πάνας κτλ. Με πειράζει η αγαμία. Πολύ. Θα πάει μακριά αυτή η βαλίτσα?
Ξεκίνησε για αστείο στον ένατο μήνα. Ότι στάση και να προσπαθούσα να πάρω, δεν μας έκανε κου κου. Είχα πάρει τέτοιες διαστάσεις που ήταν αδύνατον να λειτουργήσω. Εγκαταλείψαμε προσωρινά την προσπάθεια και είδαμε πολλή τηλεόραση.
Μετά γέννησα. Είπαμε «ωραία, μόλις περάσουν οι πρώτες 2-3 μέρες που είσαι νταβραντισμένη και επιστρέψω σπίτι, θα κερδίσουμε το χαμένο χρόνο». Βεβαίως, επιστρέφοντας στο σπίτι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι είναι οι σεξουαλικές σου επιδόσεις. Περνούν άλλες 6-7 μέρες, μπαίνεις σε ένα άλφα πρόγραμμα, αποκτάς αυτοπεποίθηση και πάλι το θυμάσαι. Είναι και καιρός να πας να σε ξαναδεί ο γιατρός. Ρωτάς με τρόπο αν επιτρέπεται (ένεκα του ότι είσαι και εγχειρισμένη με ραφές κτλ). Ο γιατρός σοκάρεται (και αυτό δεν είναι ποτέ καλό).
«Πριν να περάσουν 40 μέρες από τη γέννα, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.»
«Γιατί?»
«Διότι έτσι. Το σώμα σου δεν είναι σε θέση να επιδοθεί σε τέτοιου είδους δραστηριότητες. Δεν είναι τυχαίο που λένε «να ποσαραντώσει η γυναίκα».
«Αστειεύεστε..»
«Καθόλου. Και μην διανοηθείς να πας για μπάνιο στη θάλασσα ή σε πισίνα. Θυμήσου τις ραφές σου!»
Διάβολε…
Κάνεις αυτό που κάνουν όλοι οι σοβαροί και λογικοί άνθρωποι. Πας σπίτι και αγνοείς το γιατρό. Μόλις βρεις ευκαιρία λες «γάμα τα» (literally) και φωνάζεις «Αέρααα» (εννοείται ότι προσέχεις να μην ξυπνήσεις το μωρό). Και τότε συμβαίνουν τα ακόλουθα πράγματα (με σειρά εμφανίσεως) που σε αποσυντονίζουν:
- από την τριβή αρχίζει να στάζει γάλα το αριστερό σου στήθος… και μετά από 10 δευτερόλεπτα το δεξί σου στήθος. Θυμάσαι το σλόγκαν που είδες γραμμένο παντού στην κλινική και τον παιδίατρο -Μητρικός Θηλασμός. Δικαίωμα κάθε Νεογέννητου. Χρέος κάθε Μητέρας- (όχι, δεν ασκούμε ψυχολογική πίεση. Ιδέα σας είναι). Αυτή η εξέλιξη δεν είναι καθόλου (μα καθόλου) σέξι. Ψάχνεις για χαρτομάντιλα πριν χαθεί και το τελευταίο ίχνος ρομαντισμού που διαθέτεις. Αποφασίζεις να ντυθείς από τη μέση και πάνω για να μην τα βλέπετε και να μην σας θυμίζουν πως ήταν και τι μόλις έγινε. Συνεχίζετε στο κυρίως ψητό.
- Νιώθεις πολύ περίεργα. Βασικά δεν νιώθεις τίποτα. Και αυτό είναι πολύ περίεργο. Κάνετε μια παύση και τότε… αρχίζεις να έχεις αιμορραγία. Πανικοβάλλεστε και τηλεφωνείς στο γιατρό για να κάνεις την ακόλουθη συζήτηση:
«Γιατρέ, έχω αιμορραγία».
«Μέχρι να περάσουν οι 40 μέρες είναι φυσιολογικό».
«Μα πριν δεν είχα.»
«Κάτι θα έκανες και προκλήθηκε αιμορραγία.»
«….» (η Γη δεν σε καταπίνει. Το έλεγξα).
«Δεν είναι τυχαίες οι 40 μέρες που πρέπει να περάσουν.»
Εγκαταλείπετε κάθε προσπάθεια. Διαβάζετε βιβλία, περιοδικά, ρίχνετε πασίεντζες, ασχολείστε με το μωρό, τρίβετε τους πάγκους της κουζίνας, οτιδήποτε για να μην το σκέφτεστε. Αποφεύγετε ο ένας τον άλλον και φιλοσοφείτε το θέμα όπως τους 2 γέρους που κάθονται στον εξώστη του θεάτρου στο Muppet Show:
«Τώρα εξηγείται γιατί οι ιερείς της εκκλησίας κάνουν τόσα πολλά παιδιά».
«Επειδή δεν ξέρουν τι είναι η αντισύλληψη?»
«Όχι. Το κάνουν 1 φορά, όταν δικαιούνται, και η παπαδιά μένει έγκυος. Για 9 μήνες δεν το κάνουν. Μετά, άλλες 40 μέρες δεν το κάνουν. Μετά αν πέσουν νηστείες κτλ δεν το κάνουν. Την επόμενη φορά που θα δικαιούνται να το κάνουν (κανά Πάσχα, τίποτα Χριστούγεννα) η παπαδιά πάλι μένει έγκυος και φτου από την αρχή!»
«Επίσης η εγκυμοσύνη είναι καλή πρόφαση για να αποφεύγεις τα συζυγικά σου καθήκοντα, αν δηλαδή βαρέθηκες το σύζυγο σου!»
Αρχίζεις να μετράς αντίστροφα μέρες όπως τον στρατιώτη που θα απολυθεί.
Και συνεχίζεις να διαβάζεις βιβλία.
6 Comments:
Προτείνω το κάμα σούτρα έτσι για να ξεκολλήσει το μυαλό σας...:)
Τα σέβη μου στη δίμετρη κυπρία
2μετρη κυπρια;
Μεταλλαγμενη ειναι;
oute clit stimulation?!
Ααα γι' αυτό παθαίνουν κατάθλιψη οι λεχώνες!! Πο πο ζημιάααα.
μια φορά και ένα καιρό τις γυναίκες δεν τις άφηναν (οι μαμές και ούχι οι άντρες καταπιεστές) ούτε να σηκωθούν από το κρεβάτι πριν 40ρίσουν κάτι θα ήξεραν
Μασάζ και χαδάκια μέχρι να σας παίρνει ο ύπνος (το σωστό άγγιμα είναι καλύτερο απο 10 βάλιουμ). Άιντε, και πολύ σας είναι... τς,τς,τς...
Αγρινό Ξεκαρδισμένο.
Post a Comment
<< Home