"Επιστροφή" στη γαλάζια λίμνη

Διάβασα αυτό το κείμενο και να πω την αλήθεια, η πρώτη μου εντύπωση ήταν ότι πάρα μα πάρα πολύ ευγενικά, ο δημοσιογράφος πήγε να πει ότι η περιρρέουσα του 2004 πάει να γίνει και τώρα το 2015 με το ΝΑΙ. Το έσωσε η εκδήλωση στη Σαλαμίνα που ξεδίπλωσε την απύθμενη βλακεία των pash patriots.

Σόρυ, αλλά το 2004, οι υποστηρικτές του ΟΧΙ έννεν απλώς ένα «λάθος» που έκαναν, αλλά οργανωμένη, μελετημένη και αδρά χρηματοδοτούμενη καμπάνια. 

Καταλαβαίνω, έχει δημιουργηθεί μια δυναμική, οι ειδήσεις από τις συνομιλίες είναι σχετικά καλές, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να πιαστούν για να μεγαλοποιήσουν το οποιοδήποτε πρόβλημα, η κοινή γνώμη φαίνεται να είναι θετική, άρα όλα τους φταίνε.

Να εξισώνεις όμως αυτό που έγινε το 2004 με το σήμερα, είναι άστοχο και άδικο και παραπλανητικό.

-          το 2004 είχαμε την Εκκλησία να χρηματοδοτεί απροκάλυπτα την εκστρατεία του ΟΧΙ. Θυμάστε τα leaflets μέσα στις εκκλησίες κάθε Κυριακή και τις εγκυκλίους του Αρχιεπισκόπου προς τους παπάδες να προσαρμόσουν ανάλογα το κύρηγμα τους? Θυμάστε τα διαφημιστικά leaflets στις εφημερίδες που παραπλανούσαν και εκφόβιζαν την κάθε κοτζιάκαρη? Δεν έχουμε όλα αυτά τώρα διότι η Εκκλησία επάττισε και ούτε τους υπαλλήλους της δεν έχει να πληρώσει, in fact ποντάρει να λυθεί το Κυπριακό για να πάρει πίσω την περιουσία της (το 2004 δεν ήταν σίγουρη αν θα την έπαιρνε πίσω, hence o πόλεμος).

-          Το 2004 είχαμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (και την Προεδρία γενικά) να υποστοιρίζει ανοικτά το ΟΧΙ και με τις δηλώσεις του να διαχωρίζει τον κόσμο σε υποστοιρικτές του ΝΑΙ και του ΟΧΙ (θυμάστε τις δηλώσεις για τους Νεναίκους? Θυμάστε τον εκφοβισμό των κυβερνητικών υπαλλήλων ότι δεν θα υπάρχει Δημοκρατία την επομένη του Δημοψηφίσματος αν επικρατούσε το ΝΑΙ, και άρα μπορεί να έχαναν τις δουλειές τους και τα benefits τους?)

-          Το 2004 η πλειοψηφία των ΜΜΕ αρθρογραφούσαν υπέρ του ΟΧΙ (follow the money). Καλοπληρωμένες διαφημίσεις, χορηγίες, παχουλοί μισθοί δημοσιογράφων. Εκ των υστέρων φαίνεται ότι οι χρυσοί «χορηγοί» των ΜΜΕ επωφελήθηκαν από δημόσιες συμβάσεις και συμβόλαια. 

Σε συντομία, πολύ χρήμα χύθηκε για να υποστοιριχθεί το ΟΧΙ.

Και επειδή εμείς οι Κυπραίοι είμαστε by nature ππαραδόπιστοι τύποι, η κοινή γνώμη πείστηκε για την οικονομική ανωτερότητα της (μα να πληρώνουμε εμείς του μουλλάες?), τον κίνδυνο διάλυσης της Δημοκρατίας (μα να χάσουμε τις δουλειές και τις συντάξεις μας?) και ήταν αρνητικοί. Το ΟΧΙ πέτυχε το 2004 διότι η καμπάνια του ήταν καλά οργανωμένη και καλά χρηματοδοτημένη. Ήταν μια καμπάνια υστερίας, υπερβολής, ήταν μια ύπουλη καμπάνια (σκέψου μόνο ότι ο αρχηγός της ήταν ταυτόχρονα ο διαπραγματευτής της πλευράς μας στις συνομιλίες. Υπήρχε ποτέ ρεαλιστική προοπτική να συμφωνήσει οτιδήποτε?)  

Σήμερα τι έχουμε?

Προφανώς δεν σιωνώννεται πολύ χρήμα υπέρ του ΟΧΙ διότι έχει ψιλοεξαφανιστεί (δεν τρέφω ψευδαισδήσεις ότι ξαφνικά η κοινή γνώμη διάβασε, μελέτησε και απέκτησε informed opinion για το θέμα. Πάλε αμπάλατοι είμαστε, αλλά τώρα είμαστε παττισμένοι αμπάλατοι).

Τα κόμματα που υποστοίριξαν το ΟΧΙ είναι απασχολημένα με τα εσωτερικά προβλήματα τους και οι ηγεσίες τους δεν εμπνέουν την αποφασιστηκότητα του 2004. Είναι και λίγο δύσκολο να συναγωνιστείς τα social media. Τα ΜΜΕ τα ελέγχεις, το Twitter και το Facebook δεν είναι τόσο εύκολο. 

Οι έγκριτοι νομικοί που γύριζαν τα κανάλια για να εξηγήσουν τους 183 τρόπους με τους οποίους θα καταργηθεί η Δημοκρατία δεν πληρώνονται από κανένα και ως γνωστόν, δικηγόρος που δεν πληρώνεται, δεν εμφανίζεται.

Στην εποχή της έλλειψης ρευστότητας, ούτε διαφημίσεις πληρώνονται, ούτε leaflets πληρώνονται, μέχρι και το People διανέμεται δωρεάν τις Κυριακές. Την εποχή της έλλειψης ρευστότητας, οι visas των Τ/Κ που κάνουν ψώνια είναι ευπρόσδεκτες. Την εποχή της έλλειψης ρευστότητας, η τουριστική αγορά Τούρκων τουριστών και σκαφάτων (με visas και mastercards) φαντάζει καλό prospect. Την εποχή που οι παραπάνω αγνοούμενοι εντοπίζονται στις «ελεύθερες περιοχές» το σύνθημα «να μας πει η Τουρκία που είναι οι αγνοούμενοι» είναι ελαφρώς γελοίο (τι να σου πει? Ψάξε πίσω που το τοιχούι των Κεντρικών Φυλακών και κάτω που το μνημείο που εστήσατε στον Τύμβο?)

Έννεν περιρρέουσα που έχουμε τωρά. Ούτε καν για πλάκα. Εν το τέλος των ψευδαισθήσεων που έχουμε.