Πρώτο τραπέζι πίστα στον Notis

Τις τελευταίες μέρες, τρεις φορές στις πέντε που θα ανάψω την τηλεόραση σε ελληνικά κανάλια, βλέπω το Νότη Σφακιανάκη να κάνει δηλώσεις. Δεν κατάλαβα αν είναι ένα interview που μας παίζουν ξανά και ξανά ή πολλές διαφορετικές δηλώσεις του τραγουδιστή. Τι νομίζει για την κρίση που πως αυτός αποταμίευσε και τώρα δεν έχει ανάγκη, πότε και πως χτύπησε μια γυναίκα που τον πρόσβαλε και γενικά πότε νομιμοποιείσαι (κατά το Νότη) να χτυπήσεις μια γυναίκα (!!), πως πρέπει να συμπεριφέρεται ο καλός τραγουδιστής, τι έκανε αυτός και δεν έχει ανάγκη κ.α.

Από χαμένος στις ναφθαλίνες έγινε τακτικός των δελτίων. Μου θύμισε την πρώτη επαφή που είχα μαζί του.

.... (μπαίνουμε μέσα στο συννεφάκι του χρόνου και η οθόνη μας θολώνει γύρω γύρω διότι επιστρέφουμε στο παρελθόν)...

…Μέσα της δεκαετίας του 90, και εγώ πρωτοετής στο πανεπιστήμιο. Ήταν ακόμα οι αρχές και δεν ήξερα πολύ κόσμο. Ντύνομαι, στολίζομαι και πάω σε ένα party. Μετά από την παρέλευση τουλάχιστον δύο ωρών και αφού όλο το αλκοόλ έχει σχεδόν καταναλωθεί από τους βορειοευρωπαίους συμφοιτητές μου, σκάει μύτη στο πάρτι ένας Έλληνας, φρέσκος και καινούργιος, από την Αθήνα. Ναι, έχει κάνει θεαματική είσοδο, ναι το παίζει αδιάφορος και τι πεσμένο πάρτι είναι αυτό κτλ, και ναι, ήταν ντυμένος με την Εθνική Ενδυμασία των Ελλήνων Φοιτητών της Εποχής:

1. Τζιν παντελόνι Levis ή Americanino (στενή εφαρμογή για να διαφημίζεται το πακέτο)

2. Κίτρινα Timberland καστόρινα μποτάκια (και μόνο που το έγραψα αυτό σκέφτεστε που στο καλό είναι τα παλιά σας μποτάκια και που μπορεί να τα φύλαξε η μάνα σας)

3. Μπλουζάκι στενό (άσπρο, μαύρο, navy blue)

4. Φουσκωτό μπουφάν σε έντονο χρώμα, γεμισμένο με φτερά χήνας. Όπου πήγαινες, μαδούσες και λίγα φτερά στο πέρασμα σου.

Πιάνουμε κουβέντα με τον Έλληνα (ας τον ονομάσουμε Nicos) για να γνωριστούμε και από τις πρώτες τρεις κουβέντες του αντιλαμβάνομαι ότι το χάσμα μεταξύ μας ήταν αγεφύρωτο και δεν υπήρχε περίπτωση να κάνουμε ποτέ παρέα (ή οτιδήποτε άλλο). Η πρώτη του κουβέντα ήταν ότι έφτασε στο πανεπιστήμιο χθες και έχει τα χάλια του, διότι δεν ήθελε να φύγει από την Αθήνα και ήρθε με το ζόρι και μπλα μπλα, τώρα να δούμε πως θα αντέξει αυτό το κάτεργο και μπλα μπλα και να φανταστείς χθες το βράδυ έτσι ώρα ήταν στον Notis, πρώτο τραπέζι πίστα και άνοιγε μπουκάλια και ο Notis τραγουδούσε από πάνω του και μετά ήρθε και του μίλησε και ήταν το highlight της ζωής του (μέχρι εκείνη τη στιγμή) που ήρθε ο Notis και του μίλησε και τι χαρά και μπλα μπλα και δεν αντέχει, μόνο 24 ώρες έλειψε από την Αθήνα και ήδη θέλει να επιστρέψει.

Εγώ από την άλλη, δεν ήξερα ποιος ήταν ο Notis και δεν είχα πάει ποτέ στη ζωή μου (μέχρι εκείνη τη στιγμή) σε πίστα.

By the way:

Η δεύτερη κουβέντα του Nicos ήταν αν ξέρω «που μπορούμε να βρούμε stuff να φτιαχτούμε».

Η τρίτη κουβέντα του Nicos ήταν για κάτι πιπίνια που είδε και θέλει να ξαναδεί.

Δεν ήξερα που να βρούμε stuff.

Δεν ήμουν σίγουρη τι σημαίνει ακριβώς η λέξη «πιπίνια».

Αντιλήφθηκα ότι τελικά δεν μιλώ ελληνικά αλλά κυπριακά και ναι, υπάρχει διαφορά για την οποία κανένας δεν φρόντισε να με πληροφορήσει στην Κύπρο.

Εξακολουθούσα να μην ξέρω ποιος ήταν αυτός ο Notis και γιατί ήταν τόσο σημαντικός.

Κατάλαβα όμως γιατί οι Έλληνες σατίριζαν τόσο πολύ την Αλέξια (την τραγουδίστρια).

Αργότερα, έμαθα για τον Notis, έμαθα όλη τη νεοελληνική slang, αγόρασα και Timberland μποτάκια.

Προχτές που έδειξε πάλι το Notis η τηλεόραση, είπα την πιο πάνω ιστορία στον Έτερο. Ο Έτερος τηλεφώνησε στη μάνα του για να εντοπίσει το πορτοκαλί φουσκωτό μπουφάν των σπουδών του και απογοητεύτηκε όταν η μάνα του τον πληροφόρησε ότι το ξεφορτώθηκε διότι έπιανε μισό ερμάρι και μαδούσε παντού φτερά χήνας.