Burned out

Είμαι συνεχώς πνιμένη. Πως το λένε, δεν προλαβαίνω. Δεν ξέρω πως τα κατάφερα, πέρασα τα πρώτα 30 χρόνια της ζωής μου χαλαρά να ξύνομαι (I was getting really good at it too) και ξαφνικά η μοίρα αποφάσισε ότι πρέπει να τα κάνω όλα μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Χρειάζομαι βιταμίνες. Ενισχυμένες.

Με πήρε τηλέφωνο ο Έτερος από το εξωτερικό όπου βρίσκεται να μου πει ότι είναι καλά και το μόνο που θυμήθηκα να τον ρωτήσω είναι πως βάζουμε πλυντήριο ρούχων:

- Να σε ρωτήσω. Το Calgon μπαίνει μέσα στον κάδο ή στο συρταράκι από πάνω?
- Ποιο?
- Το Calgon.
- Ποιο?
- ΤΟ CALGON. Το χάπι για τα άλατα του νερού στο πλυντήριο των ρούχων.
- Μέσα στο συρταράκι
- .....
- Γιατί, που το έβαλες?
- ....εεεε
- Το έβαλες στον κάδο.
- ....
- Ήμουν σίγουρος.
- Ναι. Είσαι ο πιο έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο επειδή ξέρεις που μπαίνει το Calgon. Εννοείται ότι σε παντρεύτηκα για να μου εξηγείς κάθε φορά πως λειτουργεί το πλυντήριο ρούχων.

15 λεπτά αργότερα με έπιασαν τύψεις και υπαρξιακά ότι η τελευταία συζήτηση μου με τον Έτερο μπορεί να ήταν το Calgon και προσπαθούσα να τον ξαναπάρω πίσω. Στη δεύτερη συζήτηση ο Έτερος θυμήθηκε να μου πει 2-3 πράγματα που ήθελε να του αγοράσω από το supermarket. Να μην ξεχάσω να τα σημειώσω.

Ούτε ο Έτερος πάει πίσω.

Δεν θα έπρεπε να λέμε πράγματα του στυλ «μου έλειψες», «και εσύ», «πόσο θα ‘θελα να ‘σουν απόψε μαζί μου, πονάω, πονάς, ψυχή μου»? (πρέπει να κόψω το Chart Show, ειδικά τα επεισόδια που κάνει countdown καψουροτράγουδα). Ξέρω γω, τόσα έργα έχουμε δει, σε κανένα από αυτά δεν είδα την ηρωίδα να κάνει καθημερινά πράγματα. Όλο αιώνιες υποσχέσεις αγάπης βλέπω και διάφορα ηρωικά. (να θυμηθώ να κόψω και τα πολλά chick flicks. Ούτε δεκαπεντάχρονο να ήμουν).

Κάμποσες ώρες αργότερα λαμβάνω sms: Eimai sto Amsterdam.

Απαντώ: Molis antilifthika oti gia ta epomena 35 xronia tis zois mas tha xrostoume tis trapezas. Kane mou th xari kai kapnise tipote kai gia mena.

Επίσης, για τα επόμενα 35 χρόνια δεν είναι καθόλου καλή ιδέα να χωρίσουμε και ακόμα και αν σκηνοθετήσει ο ένας από τους δύο το θάνατο του, μόνο το μισό δάνειο αποπληρώνεται, πρέπει να σκηνοθετήσουμε το θάνατο μας και οι δύο μαζί. Πράγμα inconvenient διότι μετά ποιος θα μεγαλώσει την κουκλάρα με τις σωστές αξίες και ηθικές?

Έστειλα και δεύτερο sms: Opos vgaineis apo to stathmo, to proto gefiri pout ha vreis sta aristera sou einai to Grasshopper 2 Coffe shop. Opos eisai empa mesa!