Trash Nation: 16

Ο Yoreekas ήρθε στην Κύπρο. Προσγειώθηκε στη μαγευτική κωμόπολη της Πάφου. Μέσα του ένιωθε μια αναταραχή, ένα άγχος (όχι, δεν τούκατσε στραβά το σάντουιτς στο αεροπλάνο), μια αγωνία. Θα γνώριζε επιτέλους τη Δρακούνα, διάσημη εμπνεύστρια και χορηγό του παγκοσμίου φήμης Trash Nation (μας διαβάζουν και στη Γερμανία και σε κάτι halls of residence στην Αγγλία). Όνειρο της είναι να τη διαβάζει και η παροικία. Για ένα όνειρο ζούμε όλοι άλλωστε.

Πίσω στο Yoreeka. Το εκτυφλωτικό φως του παφίτικου ήλιου δεν τον ξάφνιασε. Κατέβηκε από το αεροπλάνο, μην σου πω πήρε και ταξί για το ξενοδοχείο του. Μετά από ώριμη σκέψη και συλλογισμό, αποφάσισε να κάνει ένα περίπατο στο λιμανάκι να τεντώσει τα πόδια του και να αναπνεύσει καθαρό αέρα.

Στο λιμανάκι, τον περίμενε μια έκπληξη.

Η νύφη-τραμπολίνο!

Πιστή fan της κυπριακής φιλοξενίας, η νύφη-τραμπολίνο κατέβηκε (με το τραμπολίνο της) στο λιμανάκι για να υποδεχτεί το Yoreeka, ο οποίος αρχικά σκιάχτηκε. Μετά, αργά και μακρόσυρτα, με βαθιά φωνή άρχισε σιγά σιγά το μοιρολόι….

«Θα 'μαι πάντα εγώ
μεσ' στο όπλο σου η σφαίρα
να σκοτώνεις αυτούς
που σκοτώνουν τη μέρα
με τα μαύρα γυαλιά
και το άσπρο φουστάνι
να κοιτάς μακριά
τη φωτιά στο λιμάνι…»

(ο ήχος που μόλις ακούσατε ήταν τα Ξύλινα Σπαθιά που έπεσαν δολοφονημένα.)

Η νύφη-τραμπολίνο έπιασε αμέσως το υπονοούμενο και απάντησε:

«Τράμπο – τράμπο τον καημό μου,
Τον μετράω και πονώ,
Είναι το παράπονο μου
Πότε μάνα θα σε δω…»

Μετά από αυτό, ο Yoreekas ερωτεύτηκε την Κύπρο ανεπανόρθωτα…