Ομμμμμ....

To ζεν των διακοπών ήρθαν να αναταράξουν ελαφρώς τα σημερινά πρωτοσέλιδα σε Φιλελεύθερο και Πολίτη (αυτά είδα) που μιλούν για αγγλικές «συμμορίες» που παραθερίζουν στην Αγία Νάπα και σκορπούν τον πανικό και δώστου δηλώσεις από θορυβημένους μαγαζάτορες κτλ. Διάβασα την είδηση και σηκώθηκε το δεξί μου φρύδι, μην σου πω ένιωσα ένα ρίγος στην αριστερή μου κουτάλα.

Να πω ότι συμμερίζομαι τον πανικό τους θα ήταν ψέμα.

Να πω πάλι ότι τους λυπάμαι, πάλι θα ήταν ψέμα.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 80’, συστηματικά αυτοί οι άνθρωποι (όχι οι συμμορίες, αλλά οι μαγαζάτορες, κάτοικοι και λοιποί παράγοντες της περιοχής) έχουν αποδείξει ότι money is king, money makes the world go round, money money money, it is honey, in a rich man’s world. Κληρονομώντας ένα μικρό ψαράδικο χωριό με πολύ καλή θάλασσα και εκμεταλλευόμενοι την εισβολή (που έσπρωξε αυτόματα όλη την τουριστική κίνηση να εντοπίσει εναλλακτικούς προορισμούς στην Κύπρο διότι το Kyrenia Sunset Boulevard μας τέλειωσε), μετέτρεψαν την περιοχή σε ένα απέραντο neon sign, σε ένα απέραντο hotel apartment που περιμένει ενοικίαση.

Εκστασιάζονταν οι κάτοικοι που κάθε καλοκαίρι κατέβαιναν οι Σκανδιναβοί να κάνουν τις διακοπές τους. Οι κόρες των ματιών τους μετατράπηκαν σε dollar signs ανακαλύπτοντας πόση αξία πήρε η περιοχή τους. Και τι έκαναν? Την μετέτρεψαν σε hotel apartments. 4 τοίχοι, μια οροφή, 2 πλαστικές καρέκλες Lordos plastics στην βεράντα, χοντρές κουρτίνες με λευκαρίτικο fake μοτίβο, ένας καναπές (με επίσης μπεζ-σκατί λευκαρίτικο/καρπασίτικο cover) που γίνεται κρεβάτι και ορίστε, οι διακοπές των ονείρων τους. Τι άλλο θέλουν οι τουρίστες? Α, και souvenir shops με αμφορείς, κούρους και αρχαίες ελληνικές κολώνες. Οποία φρίκη.

Όλοι οι νέοι ονειρεύονταν μια λαμπρή σταδιοδρομία στο καμάκι και τα water sports.
Όλες οι νέες ονειρεύονταν μια λαμπρή σταδιοδρομία στα ξενοδοχεία και να παντρευτούν ένα νέο με hotel apartments.
Όλες οι ειδικευμένες αγρότισσες των Κοκκινοχωρίων έγιναν ανειδίκευτες καθαρίστριες ξενοδοχείων.
Πολύ πριν κατακλίσουν την υπόλοιπη Κύπρο οι Ρωσίδες και Ρουμάνες νύφες που κλείνουν σπίτια, η περιοχή ζούσε τη δική της ντόλτσε βήτα, με τον ψηλότερο δείκτη στα διαζύγια (τι να την κάνεις την Κύπρια όταν σου έκατσε η Σουηδέζα?)

Για χρόνια οι Λευκωσιάτες έψαχναν μια ταβέρνα της προκοπής, ένα κυπριακό σουβλατζίδικο να φάνε μετά τη θάλασσα. Μάταια. Τι να την κάνεις την ταβέρνα όταν υπάρχει το full English breakfast και τα fish and chips? Άλλωστε οι Λευκωσιάτες είναι γνωστοί σνομπ μαλάκες, μπορεί να διαμαρτυρηθούν, ενώ ο τουρίστας δεν λέει τίποτα. Του σερβίρεις μια ληγμένη κονσέρβα και 3 μαραμένα μαρούλια και το ονομάζεις Greek salad with meze.

Το highlight ήταν όταν στα early nineties άρχισαν να κατεβαίνουν μαζικά οι Άγγλοι clubbers. Πουστοεγγλέζοι μεν, αλλά άμα ενοικιάζουν τα hotel apartments τους αγαπάμε βρε. Αγία Νάπα και Ibiza ένα πράμα. Τους φάγαμε τους Ισπανούς. Το garage scene είναι εδώ. Μην σου πω και το Ministry of Sound. Foam parties και beach parties και moonlight parties και karaoke parties, όλα ήταν ένα party. Πήγαινες ως Κύπριος/Λευκωσιάτης να μπεις στα clubs της περιοχής και έτρωγες πόρτα. Η δικαιολογία ήταν ότι «απόψε γίνεται party μόνο για τουρίστες» και άλλες πίτσες μπλε. Πως είπατε? Θέλετε να κλείσετε δωμάτιο για 1 βράδυ? Αποκλείεται. Α-πο-κλεί-ε-ται σας λέω. Minimum stay 3 βράδια. Να πάτε να γυρευτείτε αλλού.

Καθόσουν να πιεις ένα ποτό και αν δεν παράγγελνες ζεστή μπύρα με τον κουβά δεν σου έδιναν σημασία. Αν ήσουν γυναίκα, δεν έμπαινες μέσα σε ταξί από το φόβο του επίδοξου ταξιτζή-Καζανόβα. Πολλά είχαν δει τα μάτια του και γυάλιζαν επικίνδυνα. Sun, Sea, Sex (το SSS).

Το decoration των apartments (μπεζ-σκατί πανδαισία καρπασίτικης ή λευκαρίτικης τέχνης) συνέχιζε να είναι το ίδιο. Μετά από επιδότηση της Κυβέρνησης και ανακαίνιση έγιναν απλώς κλαδωτά. Ο φτηνός τουρισμός φέρνει φτηνούς ανθρώπους.

Όταν οι προαναφερόμενοι παράγοντες βαρέθηκαν το καμάκι και ανακάλυψαν ότι οι τουρίστες θέλουν πολλά παραπάνω πράγματα να εντυπωσιαστούν από μια φέτα καρπούζι, αποφάσισαν να γίνουν developers. Ποιος θέλει τις πατάτες όταν μπορείς να πουλήσεις 1 luxury villa το χρόνο και να ζεις πλουσιοπάροχα? Επιδότηση βέβαια λαμβάνεις και για τις πατάτες (αν βρέξει πολύ, αν δεν βρέξει καθόλου, αν σηκωθεί αέρας, αν κάνει crash το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, αν μας επιτεθούν εξωγήινοι). Το νέο challenge είναι να πείσουν τους Άγγλους συνταξιούχους ότι αξίζει να πληρώσουν €750,000 για ένα luxury villa στον Φρέναρο και το Παραλίμνι. Η ζωή είναι τέλεια στο νησί της Αφροδίτης.

Έχοντας λοιπόν μετατρέψει την περιοχή σε ένα απέραντο μπουρδέλο, σε μια βίλα των οργίων, τώρα ανησυχούν που κατέβηκαν για διακοπές οι Άγγλοι συμμορίτες. Όπου βρωμάει ψόφιο, έρχονται και τα όρνεα. Μα και οι συμμορίτες άνθρωποι είναι, θέλουν το SSS τους.

…Ένα σατανικό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της… έκλεισε την εφημερίδα και ξάπλωσε αναπαυτικά πάνω στη ξαπλώστρα…