Χορηγίες

Όταν ζητούμε χορηγία από ένα ημι-κρατικό οργανισμό κάνουμε τα ακόλουθα:

1. Συμπληρώνουμε την σχετική αίτηση.
2. Επισυνάπτουμε τυχόν δικαιολογητικά.
3. Περιμένουμε να μας απαντήσουν.

Όταν ζητούμε χορηγία από ένα ημι-κρατικό οργανισμό ΔΕΝ κάνουμε τα ακόλουθα:

1. Τηλεφωνούμε στον φίλο μας που είναι μέλος του Συμβουλίου του ημικρατικού οργανισμού και ζητούμε χάρη και ειδική μεταχείριση. Επειδή ήσασταν στο ίδιο τραπέζι μια φορά και ένα καιρό με μέλος του Συμβουλίου, δεν σας κάνει αυτόματα συγγενή μαζί του. Σούβλα μοιραστήκατε, όχι μητέρα.

2. Στέλλουμε μια επιστολή χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τη διαδικασία που υπάρχει (υπάρχει για κάποιο λόγο η διαδικασία… όχι… δεν είναι για να ταλαιπωρεί τον κόσμο).

3. Αν ζητούμε χορηγία για κάτι που δεν χορηγείται, δεν θα εγκριθεί η αίτηση μας. Ούτε αν τηλεφωνούμε κάθε μέρα για να μάθουμε τι έγινε θα εγκριθεί η αίτηση μας. Ούτε αν πάμε αυτοπρόσωπος θα εγκριθεί η αίτηση μας. Ούτε αν απειλήσουμε, καλοπιάσουμε, φωνάξουμε, βρίσουμε, μουρμουρίσουμε κτλ θα εγκριθεί η αίτηση μας. Οι πιο πάνω τακτικές παρακαλώ να αποφεύγονται. Σπάζουν τα νεύρα των λειτουργών και μετά γίνονται οξύθυμοι.

4. Η τακτική «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε» και «ξέρω τον Πρόεδρο και είπε είναι εντάξει» δεν συγκινεί κανένα. Αν πραγματικά ξέρατε τον Πρόεδρο δεν θα κάνατε αίτηση για χορηγία. Ούτε θα προσπαθούσατε να «δειχτείτε» σε ένα απλό λειτουργό. Σαν εσάς έχουν δει πολλούς τα μάτια τους.

5. Αν ζητάτε χορηγία για βλακείες, δεν θα εγκριθεί η αίτηση σας (παραδείγματα βλακείας: δωρεάν παροχές χωρίς να δικαιολογείται ο λόγος που πρέπει να σας παρέχουν κάτι (ο οργανισμός δεν είναι φιλόπτωχος), αγορά βιβλίων και ανθολόγιων που γράψατε σε φάση μεγάλης βαρεμάρας και τώρα αποφασίσατε ότι πρέπει να γίνουν best seller (αν εσείς θέλετε να υμνήσετε τις κατσίκες της γιαγιάς σας, εμείς τι φταίμε?... όχι, ούτε Pulitzer κερδίζετε γι’ αυτό), αιτήσεις «ζήτα και ότι κάτσει» (δεν θα κάτσει), και άλλα πολλά.)

Επείσης, η τακτική «αν δεν μου δώσετε χορηγία θα σας καταγγείλω στα κανάλια και τις εφημερίδες να σας κάνουν ρεζίλι» (π.χ. στον «Πολίτη») καλύτερα να αποφεύγεται διότι:

- γίνεστε εσείς ρεζίλι όταν λάμψει η αλήθεια
- γίνεται το κανάλι ή η εφημερίδα (ο «Πολίτης» που λέγαμε) ρεζίλι όταν μαθευτεί ότι δεν έψαξε καλά την ιστορία που της πασάρατε.
- Και πάλι, δεν θα εγκριθεί το αίτημα σας

Άρα στην τελική, εσείς θα μείνετε χωρίς χορηγία. Ο ημι-κρατικός οργανισμός θα ζήσει και χωρίς να τον διαφημίσετε.