On being grown up

Για να καταλάβω:

Επειδή αυτός έβγαινε με μια τύπισσα που είχε facebook, και είχε και αυτός facebook, και αυτή ήταν friends με έναν άλλον που αυτός δεν ήθελε, και αυτή δεν τον έκανε blocκ ενώ αυτός της είπε, και αυτός ο τρίτος της έστελνε μηνύματα και που ξέρεις, μπορεί να έκανε και κάτι like που δεν έπρεπε και αυτός τα πήρε στο κρανίο επομένως το αμέσως επόμενο βήμα ήταν να τον κυνηγήσει μέσα στα στενά της Λεμεσού και να τον σφάξει με το κουζινομάχαιρο. Α, και άλλα 2 άτομα που ήταν μαζί του. Δεν ξέρω αν τα άλλα δύο άτομα είχαν facebook, αλλά τα ΜΜΕ made sure να μεταδώσουν ξανά και ξανά ότι όλο αυτό έγινε «για τα μάτια μιας γυναίκας» imish.

Απόλυτα λογικό.

Όπως λογικό είναι να έρχεται  ο εν διαστάσει σύζυγος σου το βράδυ, στο σπίτι που μένεις με τα παιδιά σου και να κόβει το ρεύμα απροειδοποίητα ως αντίποινα που τον έδιωξες από το σπίτι άπονη γυναίκα (τον έδιωξες από το σπίτι διότι ανακάλυψες ότι είχε γκόμενα και σου έφαγε όλα τα λεφτά) –πραγματική ιστορία-

Όπως λογικό είναι να έρχεται ο πρώην άντρας σου με το αεροβόλο/G3 του και να σε σκοτώνει μπροστά στα έντρομα μάτια των παιδιών σου, ή ακόμα να σκοτώνει και τα ίδια του τα παιδιά διότι «δεν άντεξε την απόρριψη». –έχει γίνει και ξέρετε και που-

Ποια είναι αυτή η παρανοϊκή κοινωνία που μεγαλώνει τα αγόρια της με τρόπο που δεν μπορούν να αντέξουν η γκόμενα τους να έχει άλλους friends στο facebook ή ακόμα χειρότερα, ότι μπορεί να ζήσει χωρίς αυτούς? Ποια είναι αυτή η κοινωνία που θεωρεί φυσιολογικό να ζει κάποιος perpetually όπως το Γιώργο Φούντα στη «Στέλλα» και όταν «θολώνει» να γίνονται σημεία και τέρατα?

Για όνομα, μην μαθαίνετε στους γιούδες σας πώς να ψήνουν ωραία τη σούβλα. Μάθετε τους καλύτερα πώς να δέχονται την απόρριψη όταν κάποτε τους συμβεί στην ενήλικη ζωή τους. Άλλοι λαοί το ονομάζουν και «being grown up».