the battle of the babysitters

Ο Έτερος λείπει στο εξωτερικό για λίγες μέρες και παίζω τη single mother. Εν τη απουσία γιαγιάδων και λοιπών συγγενών (είμαι literally ΜΟΝΗ ΜΟΥ) προσέλαβα part time μια φοιτήτρια να με βοηθήσει λίγο με το babysitting διότι δεν ανακαλύφθηκε ακόμα το application που σου επιτρέπει να είσαι σε δύο μέρη ταυτόχρονα.

Η φοιτήτρια έχει παραπάνω πτυχία από μένα και είναι γενικά overqualified για αυτή τη δουλειά αλλά τη βολεύει το babysitting διότι έχει χρόνο να γράψει τη διπλωματική της. Plus ξέρει πιάνο και μαθαίνει την κουκλάρα (value for money babysitter). Το μόνο κακό είναι ότι κοστίζει πολύ αυτή η πτυχιούχα και πολυτάλαντη babysitter. Από την άλλη, είμαι τώρα στην 6^η μέρα χωρίς τον Έτερο χωρίς major προβλήματα.

Σκέφτομαι ότι τα λεφτά μπορούν να σου αγοράσουν πολλές ανέσεις στη ζωή. Μπορούν να σε οργανώσουν, να αναλάβουν διάφορα άγχη σου και το κυριότερο, δεν χρειάζεται να δώσεις λογαριασμό σε κανένα. Όταν βασίζεσαι στο ευρύτερο network γιαγιάδων και συγγενών για τα διάφορα babysitting σου, inevitably πρέπει να ανεχτείς τις ιδιοτροπίες και την άποψη τους για διάφορα θέματα. Πρέπει να ανεχτείς ότι δεν λένε ποτέ όχι, ότι κακομαθαίνουν τα παιδιά σου που με τόσο κόπο προσπαθείς να εκπαιδεύσεις. Πρέπει να ανεχτείς τον έλεγχο και την καθημερινή μουρμούρα (δεν έκαστες αρκετά, δεν έφαγες αρκετά, εγώ θυσία για σένα και τα παιδιά σου αλλά εσύ τι κάνεις κτλ κτλ).

Η babysitter δεν ρωτά και δεν θέλει να ξέρει. Η ώρα τάδε θα τα πιάσεις από το σχολείο, η ώρα τάδε θα φάνε ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ και όχι ότι θέλουν, η ώρα τάδε να φάνε φρούτο αν θέλουν και παίξε και κάνα επιτραπέζιο αν σου κάνει κέφι. Πως? Σου αρέσει? Μπράβο κοπέλα μου.

Η ρήση «ότι πληρώνεις παίρνεις» ισχύει.

Ξαφνικά μου φαίνεται πολύ λογικό ότι στο εξωτερικό υπάρχει service που σου επιτρέπει να φέρεις au pair μόλις γεννήσεις και που αναλαμβάνει να αλλάζει και ταΐζει το  μωρό και γενικά να αγχώνεται αυτή για όλα τα πράγματα που αγχώνουν μια νέα μητέρα. Που υπάρχει το concept του night nurse που ξενυχτά (αντί για σένα) και εκπαιδεύει το  μωρό σου να μην ξυπνά τη νύχτα για άσχετο λόγο. Ήξερα ότι υπάρχουν οι au pairs που ζουν με οικογένειες και δουλειά τους είναι να μεγαλώνουν τα παιδιά (αναλαμβάνουν να τα πάνε/φέρουν από σχολείο, ιδιαίτερα, φτιάχνουν τις βαλίτσες τους, μαγειρεύουν, ενίοτε κάνουν και σίδερο). Δεν είχα πραγματικά σκεφτεί μέχρι τώρα τη χρησιμότητα τους. Τώρα καταλαβαίνω. Απόλυτα.

(και όχι. Δεν αναφέρομαι στα φτηνά εργατικά χέρια που φέραμε στην Κύπρο και τα ανακηρύξαμε καθαρίστρια/babysitter/ξεσκατήστρια γέρων/ότι να’ ναι δεν μας ενδιαφέρει καν αν μιλάς κάποια γλώσσα που γνωρίζουμε. Μιλώ για άτομα who really know their shit and the babysitter business).

Θα μου πεις, «οκ, τι τα έκανες τότε τα παιδιά? Για να τα πασάρεις στην babysitter?» Όχι βέβαια (the precious ones are mine, ALL MINE –είπε ο Gollum-) αλλά ρε παιδί μου, δεν βλάφτει να έχεις και εσύ λίγο το space σου, να μπορείς να κάνεις τις 2-3 δουλειές σου ανεμπόδιστα, ενώ τα παιδιά σου διασκεδάζουν με κάποιον άλλον (που by the way συμπαθούν). ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΕΡΙΠΛΟΚΑ ΣΧΕΔΙΑ.

Η μαμά Δρακούνα ήδη αντιπαθεί την babysitter και σχεδιάζει να έρθει να την εκτοπίσει. Ευτυχώς επιστρέφει σύντομα ο Έτερος που έχει εξελιχθεί στην ultimate babysitter. Και είναι  δωρεάν.